BUJAR QESJA: Katër mjekë, një epokë, një testament njerëzor

Kur mjekësia ishte shërbim dhe jo fitim: kujtimi i katër doktorëve të paharruar

-Mjekët e Durrësit që mbajtën gjallë shpresën: Ali Sula, Beniamin Çeta, Agim Drita dhe Halit Haka

Pamja që flet: katër mjekë, një epokë, një testament njerëzor

BUJAR QESJA

Një fotografi e thjeshtë, por e mbushur me histori, shpesh flet më shumë se dhjetëra faqe kujtimesh. Pamje e rrallë dhe shumë nostalgjike, e cila i përket një kohe tashmë të larguar, na sjell përpara katër mjekë të njohur të Durrësit, katër emra që shndërrohen në simbol të përkushtimit njerëzor dhe të ndershmërisë profesionale: Ali Sula, Beniamin Çeta, Agim Drita dhe Halit Haka. Asnjëri prej tyre nuk jeton. Por kujtimi i tyre endet në kujtesën e qytetit, si një dritë që nuk shuhet.

Koha e hershme, gjurmët e para

Kur flitet për mjekët e viteve të shkuara, nuk mund të harrohet se ata punuan në kushte shumë më të vështira nga ato të sotmet. Teknologjia ishte e kufizuar, burimet shpesh mungonin, por zemra e tyre nuk njihte kufi. Ata katër mjekë nuk i ndante profesioni, por i bashkonte një ideal: shëndeti i popullit mbi të gjitha.

Ali Sula, patolog i shquar, ishte ndër ata që e ngriti shkencën mjekësore në Durrës mbi baza të forta. Ai nuk mjaftohej vetëm me praktikën, por e shoqëronte punën me shkrime, me libra mbi mjekësinë dhe kujtimet e tij, duke lënë pas trashëgimi të çmuar për brezat. Librat e tij janë dëshmi jo vetëm e dijeve të gjera, por edhe e shpirtit të njeriut që e deshi profesionin me gjithë qenien e vet.

Beniamin Çeta, ose siç e thërrisnin me dashuri “doktor Beni”, ishte kardiologu që për dekada u bë strehë e qindra zemrave. U persekutua për “agjitacion e propagandë”, por kjo nuk ia zbehu as besimin, as misionin. Shumëkush kujton se si me një EKG të vjetër, së bashku me imazheristen e palodhur Lili Doksani, mbanin gjithë Durrësin nën vëzhgim.

Në pamje, nga e djathta: Agim Drita, Ali Sula, Ben Çeta dhe Halit Haka.

U shkonin njerëzve në shtëpi, i mbushnin me kurajë dhe i trajtonin si pjesë të familjes. Në një kohë kur mungonin eko të zemrës, koronografi apo aparatura moderne, doktor Beni kishte aftësinë të kuptonte çfarë kishte pacienti vetëm duke e njohur, duke e dëgjuar, duke i parë karakterin. Ai përfaqësonte filozofinë e shërbimit popullor, me prestigj të jashtëzakonshëm dhe humanizëm që nuk do të shuhet.

Agim Drita, pneumologu i njohur dhe specialisti i skopisë, ishte i lidhur ngushtë me trajtimin e mushkërive, duke i dhënë qytetit siguri që rrallë gjendej. Me durim të pashtershëm, i shëronte njerëzit jo vetëm me ilaçe, por edhe me fjalë. Dinte të shpjegonte, të jepte qetësi, të ofronte mbështetje, duke e bërë pacientin të ndjehej se nuk ishte vetëm.

Halit Haka, mjek i përgjithshëm dhe i lidhur ngushtë me punën për kempin, ishte shembulli i përkushtimit për njerëzit më të brishtë, ata që kishin nevojë për mbështetje jo vetëm mjekësore, por edhe njerëzore. Kishte aftësinë të merej me hallet e njerëzve, pa i parë ata si numra në statistika, por si jetë që duhej ndihmuar.

Shpirti i kohës dhe miqësia e tyre

Ata nuk ishin vetëm mjekë që vepronin në të njëjtin qytet, por shokë që e kishin bërë profesionin pjesë të jetës së tyre të përbashkët. Shkëmbenin përvoja, konsultoheshin, bashkëpunonin pa hezitim. Në këtë fotografi të rrallë, shfaqet jo vetëm pesha e profesionit të tyre, por edhe buzëqeshja e një miqësie të sinqertë.

Nuk kishin pasuri të mëdha, nuk merrnin para nën dorë, nuk e njihnin fjalën korrupsion. Për ta, mjekësia ishte shërbim i pastër. E vinin ditën dhe natën në shërbim të pacientëve, sakrifikonin kohë dhe familje, por nuk ankoheshin. Ishin të bindur se kjo ishte rruga e tyre e zgjedhur dhe nderi i tyre i vetëm.

Trashëgimi që mbetet

Durresi dhe durrsakët u janë mirënjohës. Ky qytet i lashtë e ka ruajtur gjithmonë kujtesën për ata që i kanë shërbyer me dinjitet. Kur kujtojmë këta katër mjekë, nuk bëjmë thjesht homazh për jetën e tyre, por edhe për kohën kur fjala “doktor” kishte një peshë të shenjtë.

Figura e Ali Sulës, me librat e tij; dora e sigurt e doktor Benit mbi zemrat e njerëzve; shikimi i kujdesshëm i Agim Dritës mbi mushkëritë e pacientëve; dhe përkushtimi i Halit Hakës për ata që kërkonin mbështetje, të gjitha këto përbëjnë mozaik kujtimesh që në kohën e tanishme shkëlqen edhe më shumë.

Një fotografi, një testament

Fotografia e katër mjekëve është më shumë se një kujtim. Ajo është testament i një brezi që nuk i shërbeu vetëm profesionit, por edhe shoqërisë. Ishte brez që sakrifikoi pa u kursyer, që mbolli besim dhe do të kujtohet për thjeshtësinë, përkushtimin dhe humanizmin.

Durresi do të vazhdojë të kujtojë Ali Sulën, Beniamin Çetën, Agim Dritën dhe Halit Hakën si katër figura që i dhanë shkëlqim qytetit, jo me fjalë, por me jetë. Ky kujtim i përbashkët është dhurata më e vyer që ata na lanë.

Ky shkrim është përpjekje, për të sjellë në jetë jo vetëm kujtimet për katër mjekë të paharruar, por edhe ndjesinë e një kohe ku nderi dhe shërbimi për njeriun ishin mbi gjithçka. Një rrëfim që e ngacmon lexuesin, sepse në çdo rresht gjen copëz nga jeta e qytetit, nga kujtesa kolektive dhe nga zemra njerëzore.

Ali Sula, Beniamin Çeta, Agim Drita dhe Halit Haka monument i kujtesës dhe mos harresës. Detyrim homazhi për ta.