top of page

Adagio


Adagio


Mbi gjethet e fundit të vjeshtës

shkruhen vargjet më të bukura

Për dashuritë e pamundura.

Adagio...

Dua të bëhem qiell.

Dhe të të shoh me miliarda sy

Nga pafundësi’ e hapësirës

Që aq shumë...

i ngjan shpirtit njerëzor.

Si një adagio...

Të vij drejt teje

dhe të të gjej

në mes të ëndrrës

që enda për ty, për ne.

Thuamë ç’të duash

Dhe do të të besoj.

Nga kjo agoni e pashpresë,

Si një lumë i marrë të bliroj.

Adagio...

Në tranzicionin e ndjenjave

të shkokëluara,

Hija ime, le të shkruajë

me një kaligrafi të çrregullt

emrin tënd...

Në boshllëkun e një dhome të errët,

Mbi një pasqyrë të pluhurosur,

që kurrë

s’u vesh, me amësimin tonë.

(Athinë, 24 nëntor 2019)

19 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page