Zogu gushëbardhë
Nga KATHLEEN JAMIE
Ishte dimër, afër ngrirjes,
Kisha ecur nëpër një pyll me bredha
kur pashë probleme jashtë ujëvarës
një zog të vetmuar.
Dridhej mbi një shkëmb të lagur,
dhe, ndërsa uji fshiu marrëzisht,
shtrydhte nga fyti i vet
këngë e zhdërvjellët, e pathyeshme.
Nuk është e imja të jap.
Unë nuk mund ta tërheq këtë zog në dorën time
që njeh thellësinë e lumit
por këndon për të në tokë.
