Thoma Goga: “Intervistë” me një hallexhi...

Satirë: Thoma Goga

“Intervistë” me një hallexhi...

Një qytetar qyqar, kryefamiljar në familje me shumë fëmijë, bëri kërkesë për të përfituar një asistencë sociale. Komisioni shtetëror e mori në konsideratë kërkesën e hallexhiut. Por që të jepej asistenca duhej të kalonte në një si punë interviste.

- Na thuaj në ç’lagje banon?

- Ku e di unë si e ka emrin lagjja jonë.

- Po rruga si quhet?

- Kush e di emrin e rrugës?!

- Çfarë arsimi ke?

- Të shtatën dhe me zor...

- Kur e ke mbaruar?

- S’më kujtohet

– Sa fëmijë keni?

– 4+4

– Çfarë hëngre mbrëmë?

– Dale të mendohem. A po, atë që la djali i madh.

– Çfarë ishte?

– Asgjë…

– Po sot në mëngjes?

– Paparen që la ai i vogli.

– Të pëlqejnë pijet?

– Po të kem, ç’e do që s’kam.

– A përdorni mish në familje?

– Kujt i thonë “mish”? Ku ta gjej?!

– Çfarë pune bëni?

– Ça të dali.

- Kujt i thua “ça të dali”?

- Mos më keqkuptoni; i bëj të gjitha.

– Po atëhere pse s’punoni?

– Se nuk ka punë. Po më gjetët punë, shkoj më vrap.

– Pi duhan?

– Kur më japin.

– Pse nuk rruhesh?

– S’kam lekë as për t’u qethur.

I bënë dhe ca pyetje të tjera, pastaj e nxorën jashtë. Mendoi se do i jepnin ndonjë mundësi për punë, a për strehim. Fakiri ishte bërë dyll i verdhë. Ca nga uria, ca nga pagjumësia dhe ca nga rezultati që do nxirrnin komisionerët. Pastaj e thirrën dhe sipas pikëve, doli “fatura”:

– Ti je i mençur, po hiqesh si budalla që të përfitosh asistencë sociale. Ka të dhëna se je drogaxhi. Të pëlqen jeta e shthurur e natës. Dukesh se je qejfli…

Sa dëgjoi këto fjalë fakir fukaraja, iu soll tavani vërdallë. Nga sytë i dolën “fishekzjarre”. Çdo gjë i dukej si lulelimoni. Pastaj i ra të fikët. U kërkua ndihma e shpejtë, po ajo erdhi me shumë vonesë...

Kështu i ziu qytetar qyqari shkoi në intervistë për ndihmë dhe më duket se mori “strehim” në Shishtufinë...