… mes tyre ende je Ti Baba!

Fatmir Terziu

… ka ditë që netët nisin pa orar

qepallat nënshkruajnë paq me agimet

dhe gjithë gjethtina e gjendjes bie e ngrihet

vjeshtë në një pyll të errët,

netë të pakohë në këtë kohë

mbi pemë të dalldisura të larguara nga Njeriu

natyra duket si një rrobë.

Miliona gojëza të padukshme kafshojnë

fatet në degë të përkulura

e endja e retinës shkërmoqet mes rrethimit të ajërt

për shkak të mendimeve të ngulura:

ringjallja qenka thjesht një vendim i pastër

yll i këputur nga skenat e përditësisë

ku strofka i është paracaktuar patjetër

në hapësirën e madhe të Gjithësisë.

…e mbas …mbasditja është një refren

korrekton vargjet brenda këtij pylli

mandej sytë përthithin perëndimin që s’e gjen

as në heshtje, as në strofka mendimi…

… e kështu gjithëditja shkon mes lemzave

me tezgjahët artizanal të përmendjeve në hava

duke bërë apelin e gjatë të emrave

… mes tyre … mes tyre ende je Ti Baba!