Kurora me Bukenvile kishte kaluar shpejt
(Në ikjen e Poetit, Agim Mato „Mjështër i Madh“)
Fatmir Terziu
Joni paska qarë! Zhytja Fundó
është çbendur mbi një dallgë! Përtej emrit
vjen dhe ikën një valë,
e hutuar nga lajmi,
për shpirtin e gjerbur në poezi,
Joni nuk duroka dot
s'ka më lotë!
Shpirti i Poetit nuk duroi vallë?!
Ai është Lart!
Mbi „Milosao“ ndalet një pulëbardhë
me sqepin e gjatë si laps
shkruan dhimbjen pa fjalë
me verdiktin e saj!
Zjarri që digjet në sy,
si prushi në mangallë
si drita që mban në jetë një poet,
kishte dëshmuar të lërë me fjalë,
një amanet,
Kurora me Bukenvile kishte kaluar shpejt.
