Kur tjerrte nata si tezgjah
(Në kujtim të Drita Çomos, poetes brilante që vdiq e dashuruar me poezinë.)
Ti u dashurove natën e dashur. Erësira
zgjatej mbi qytet si tezgjah,
duar të errëta si nata
askush nuk tjerrte veç ata;
asnjëri nuk të pa,
veç një yll me pesë cepa në mes të Cërrikut
krekosej si një gjel në majë të furrikut.
Po ja që ky yll i këputur,
i ngulur me beton në asfalt
ra papritur në mes sheshit i drobitur
dhe tregoi çdo gjë për atë natë.
Dhe vetë mallkimi mbiu mes njerëzve
udhëtoi nën dhëmbë një kohë të gjatë
mallkoi atë udhë të pështirë të tjerrësve
që edhe dashurinë ta vranë.
Po cilën dashuri e dashur Dritë?
Vërtet cilën dashuri?
Ti u dashurove vetëm me poezitë
e përqafuar mbete vetëm në poezi
se me poezi doje t’ja bëje natën ditë
atij që e doje aq shumë, të pavdekshmit Njeri!
Shënim: Drita Çomo lindi në Tiranë, më 1958. Në nëntor të vitit 1960, në moshën dy-vjeçare, internohet për shkak të dënimit politik të nënës së saj, Liri Belishovës. Babai i saj, Maqo Çomo, u dënua dhe ridënua nga regjimi komunist. Një pjesë të fëmijërisë dhe të adoleshencës Drita e kaloi e internuar në Kuç të Vlorës, më pas në Progonat të Kurveleshit. Së fundi e internojnë në Cërrik, ku edhe mbaroi shkollën e mesme, por për arsye të sëmundjes së pashërueshme si dhe të një keqdashjeje politike, u pengua në mbrojtjen e maturës. Sëmundja avancoi dhe, më 19.02.1981, në moshë fare të re, vdes në spitalin onkologjik të Tiranës. Në momentet tragjike të ditëve të fundit të jetës nuk iu lejua të kishte pranë as nënën, dhe deri në grahmat e vdekjes ajo mbeti e vetme.
