Kur „Imperial“ ia kalon kufirit të festës

Ka kohë që 45 Birchingdon Road është një Shqipëri e Vogël në Londër. E kuptoni pse besoj? „Imperial“ jo pak herë hap dyert dhe e bën festën shqiptare, familjare, ditëlindjet, festat tradicionale e të tjerat, si në asnjë vend tjetër. Por kësaj radhe mjalti i mjaltit i bëri të zotët e shtëpisë të kalojnë kufijtë e Shqipërisë Etnike. Pra, më saktë mbeska e vogël e Tanit dhe Bonës, vajza e Franceskës e stërmbushi sallën festive. Dhe aty u pa një Tan tjetër, një Bonë ndryshe, një familje e një fis, një miqësi e një shoqëri, një krushqi që vërtetë janë e u bënë model i kësaj feste të gëzuar. Pra ardhja në jetë e vogëlushes ishte më shumë se ajo që nënkuptohet nga mjalti i mjaltit. Kush e ka provuar e di këtë…

Ajo në fakt ishte si një letër e hapur publike me një mesazh të qartë. Këtë mesazh në këtë letër të pashkruar natyrisht kjo vogëlushe do ta lexoj kur të filloj dhe ajo të frekuentoj këtë festivitet tradicional shqiptar, kur ti bashkohet mamit, babit e gjyshërve nga të dy anët. Gjatë kësaj kohe do të ndodhin shumë ngjarje. E të gjithë ne natyrisht…Eh, natyrisht ne… do ta dëgjojmë të thuhet…. Do të rritemi e do të kalojmë çaste e momente tepër argëtuese dhe të paharrueshme që do të kemi në rrjedhat e jetës. Shoqëritë dhe miqësitë që do lidhim vit pas viti, të cilat do të na shoqërojnë gjithë jetën. Janë pikërisht këto vite, që për çdo fëmijë të sapoardhur në jetë janë një arsye më shumë të mbetet në arsyet e memorjes. Dhe kështu kur ti tregohet, Princeshës së Vogël, do të kuptoj se mbeten momente tepër të bukura të skalitura në memorjen e saj dhe të gjithëve si: shakatë, humorin, çapkënllëqet e moshës, por sigurisht ku nuk mungojnë as kritikat e të tjerëve, rindërve, gjyshërve, mësuesve për të na edukuar e arsimuar në të vetmen mënyrë që ata dinë më mirë, me dashurinë dhe durimin e tyre. Dhe do ti kujtohet… se diku lindja, materniteti, gjyshërit, shkolla, ishte festa, universiteti…

Në fund të fundit, pra tek e fundit, kur të dalë nga dyert e universiteteve, mirënjohja dhe vlerësimi për të gjithë do të jetë tepër i madh. Gjyshërit dhe gjyshet do të largohen nga kjo botë. Ditë shumë të vështira për memorjen. Ditë, ku sigurisht humbja nuk është vetëm largimi i tyre nga kjo botë, por edhe rrjedha e jetës, bashkë me largimin e tyre, humbet një pjesë nga vetja jonë. Një zbrazëti, e cila do të mbushet vetëm me kujtimet e tyre. Dhe vogëlushja si të tjerët e moshës së saj do të shprehet… Zemërgjerësinë e tyre nuk do ta harrojmë asnjëherë. Ata do të mbeten këshilluesit më të mirë për ne. Pavarësisht situatave ata kanë qenë gjithmonë aty. Fjalët më të ëmbla, më të mira, më të dashura do të dilnin vetëm nga buzët e tyre. Edhe kur ne gabonim, ata ishin gjithmonë aty. Për ata isha mbesa e parë, gëzimi i parë, gëzimi i tyre i shumëpritur, pra, siç thoshin ata “mjalti i mjaltit”.

E megjithatë çdo ngjarje, çdo gëzim, çdo trishtim, çdo arritje, çdo moment e sekondë, ne nuk do të ishim pa ata. Të vetmit, të veçantët, të paarritshmit, tifozët tanë më të mëdhenj, prindërit tanë. Ata nuk janë vetëm prindër, ata janë heronj. Na kanë shoqëruar në çdo hap tonin, që në momentin që kemi ardhur në jetë. Ata kanë qenë aty gati për ne duke sakrifikuar edhe veten e tyre. Na kanë ndihmuar që në hapat e para e deri tani. Shpeshherë ne i kemi mërzitur, shqetësuar qoftë edhe pa dashje, por ata nuk janë dorëzuar asnjëherë. E pavarësisht viteve që kalojnë, ne pranë tyre do të mbetemi të vegjël. Prandaj, kur të lexosh këtë letër, asnjëherë nuk duhet të harrosh dashurinë që ata kanë pasur e na kanë falur.

Tashmë … mbeska e Tanit dhe Bonës dhe e dy gjyshërve të tjerë, nuk e di në cilën moshë do të jesh, por natyrisht, e arsimuar, me profesion zemre, ndoshta si mami, ndoshta më shumë e më lart, në kërkim për të krijuar familjen tënde, ti do ta nxjerrësh „Albanian Post“ nga korniza e do të kujtosh se kishe mjaft miq edhe jashtë asaj salle ku bashkë me ty vallozonte papushim Tani. Por, asnjëherë nuk duhet të harrosh rrugën e gjatë e të vështirë që ke kaluar deri në atë moshë që ti e nxjerr nga korniza edhe këtë memorje të vogël. U bëfsh edhe 150 të tjera e në valle e gëzime me të gjithë.