KOLERA DHE MASKA
- Prof Dr Fatmir Terziu
- Dec 11, 2020
- 1 min read
MYSLIM MASKA
POEZI
Kolerën e takoj përditë,
Më buzëqesh,
Ma bënë me sy,
Më vjen vërdallë…
Shtirem se KUÇKËN
Nuk e shoh,
Dhe pse me vjen
Ta shqyej të gjallë…
Dhe do ta shqyej
Se vërtetë,
Unë e kam
Mbiemrin MASKA
Me qindra vjet…
* * *
Nuk them
KE FAJ TI
Që s’bënë dot DRITË,
Me mua
Ç’dreqin ke
Që ma fik DRITËN?...
***
Kur morëm flakë
E u shkrimë,
Heshtëm si llavë e ngrirë;
Atë çast
Si një gjethe e florinjtë
Ra hëna në rrugë.
E mori një i verbër
Dhe deshi ta fuste në shpirt
(Meqë atë çast sikur pa dritë!)
Po kur ndjeu ulërimë yjesh,
E hodhi prapë
Në qiell…
Unë dhe ti u bëmë prapë Dritë…
I nderuar z. Athanasiu. Faleminderit per vleresimin. Nuk jam shume prodhimtar, shkruaj rralle e per mall, sic thone, si ne proze dhe ne poezi. Disa poezi jane te tanishme. Te uroj suksese, perqafime, Myslimi.
Xing.
Lexoj këto poezi kaq të ndjera dhe që të mos "hesht si llavë e ngrirë", po shpreh
Kënaqësinë time bashkë me urimin për autorin tejet prodhimtar. Urime! / Xing.
Kaq shume kujtime qe po t'i kishim shkruar do te ishte nje poeme e
mrekullueshme... Faleminderit, te perqafoj, Myslimi.
Ja dhe një tjetër treshe poezish elitare e mikut tim të çmuar Myslimit. Përveç kënaqësisë artistike që më përcjellin, më ngacmojnë të rikujtoj nga kujtimet tona. Miqësia e sinqertë është me të vërtetë një minierë floriri që s'shteron kurrë së të të pasuruari.
Përqafime! Kozmai.