GËZIM HAJDARI
Gëzim Hajdari, ka lindur në vitin 1957, në Hajdaraj (Lushnjë), Shqipëri, në një familje e pronare tokash, ish-pronat e së cilës u konfiskuan gjatë diktaturës komuniste të Enver Hoxhës. Mbaroi shkollën fillore në qytetin e lindjes, kreu shkollën e mesme, gjimnazin, dhe institutin e arsimit të lartë për kontabilitet në qytetin e Lushnjës. U diplomua për gjuhë-letërsi në Universitetin "A. Xhuvani "të Elbasanit dhe për letërsinë moderne në" La Sapienza "të Romës.
I LË KËTO VARGJE SI LAMTUMIRË
Kur pashë këtë poezi të poetit Hajdari
në një Blog me poezitë e Staneskut Lorkës
A.Merinit, Bodlerit, shkruar italisht nga vetë
poeti ynë, e përktheva këtë cikël me gëzimin
që më krijoi poezia e lushnjrit tim Hajdari.
F. Haliti
I lë këto vargje si një lamtumire
gëlltitur nga lakuriqësia e kujtesës
duke e ditur se bota nuk ka nevojë për të
Për përshëndetjen time me dorën që dridhet
poshtë në sfondin e ndritur
askush nuk kujtohet.
Horizonte të dyshimta
mbështetem ujit tënd të ftohtë
dhe gërmioj ballin tënd prej qielli të zi
të braktisur në mjegullën e dendur
nuk e di nga vij dhe ku shkoj
rrethoj dëborëra që më rrethojnë
në komandën e zogjve të zinj
dua të di kush më ndan nga një tokë e çmendur
dhe ç’fund do të kenë hija ime përtej ujit
shiu që bie në shi dhe zotat midis pemëve
në radhë pranë ftohtit dhe fatit
pres që të më thërrasin në agsholinnga gurët
fytyra të venitura me zëra të ngjirur
emri im është një vijë që ndan
dritën nga terrina
trupi im metër midis rërës dhe qiellit
