Fatmir Terziu: Në këto anë, pashë edhe Salmacianë!

Në këto anë, pashë edhe Salmacianë!

Nga Fatmir Terziu

Është tunduese të qeshësh sa herë që njerëzit “vesha-ndryshe” dalin në sytë e publikut. Vështirë se është faji ynë. Kalimtari „X“ i qytetit tim e shpalli veten të tillë padashje (me dashje ndryshe) dhe menjëherë filloi të vishej me pantallona të shkurtra, (falë vapës u duk se nuk u vu re) dhe me geta rrjetë (nuk u pa se njerëzit kanë kohë që shohin vetëm përpjetë).

Megjithatë, sado joshëse që është ta shpërfillësh lëvizjen e tillë „vesha-ndryshe“ si thjesht modë të fundit të drejtësisë sociale, ia vlen ta marrësh seriozisht këtë fenomen. Sepse poshtë narcizmit dhe palogjikshmërisë që rrotullon sytë, ka diçka qartësisht patologjike.

Merrni për shembull fushatën qesharake të aktivistit amerikan R. C. Që kur mbërriti në Mbretërinë e Bashkuar në vitin 2019, ky ekspert i sigurisë kibernetike ka qenë i vendosur të fitojë të njëjtin lloj njohjeje ligjore që ai dhe të ngjashmit e tij gëzojnë në Kaliforninë e tij të lindjes. Atje, shteti i lejon atij të regjistrojë "identitetin e tij gjinor" as si mashkull dhe as si femër në pasaportën, certifikatën e lindjes dhe patentën e tij. Në vend të "M" ose "F", është renditur si "X".

Për hidhërimin e madh të dikujt „X“ që nuk arriti të celebrojë martesën në sallat dhe skenat e paramenduara të Bashkisë së Kryeqytetit, i kanë dhënë atij çfarëdo që është ekuivalenti ligjor i një nxitimi për të endur diku. Titullar pas titullari  e kanë refuzuar. Ata kanë thënë se derisa dhe nëse parlamenti nuk e njeh këtë „X“ si gjini, e vetmja certifikatë njohjeje gjinore që ai mund të marrë - nëse e gjen statusin e tij si mashkull të pakënaqshëm - është një certifikatë që thotë se është femër. Me fjalë të tjera, do të ishte e pakuptimtë të humbisnim kohë në një çështje që padyshim i mungon merita ligjore. Avokatët e këtij „X“ tani kanë njoftuar se po përgatisin një çështje që shpresojnë se do ta dëgjojë Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut (GJEDNJ) në Strasburg.

Duke pirë kafe me një mik intelektual mësova se ai që kishte parakaluar para syve tanë me këtë „vesha-ndryshe“ ishte i njohur i lartëvetëdijshëm i qeveritarisë shqiptare. Dhe unë heshta e vetëm dëgjoja. Siç tregojnë raste si ai i „X“-t dhe të tjerëve të panumërt, „vesha-ndryshe“ po bëhet me shpejtësi një sëmundje shoqërore ngjitëse e ditës. Dhe ky është problemi. Ashtu siç zbuluam shumë vonë se pranimi i identitetit transgjinor vinte me një çmim të lidhur - për shembull, medikalizimi dhe madje sterilizimi i adoleshentëve të cenueshëm - kështu edhe trendi është po aq i keq. E këtë e ndjeva akoma më tej… më tej kafeneve.

Kjo nuk është thjesht një lloj i ri dhe më në modë i ndryshimit të gjinisë. Shumë nga aktivistët e saj e quajnë veten ndryshues, kohëtarë, modernë… e ku di unë, salmacistë. (Në mitologjinë greke, Salmacisi ishte një nimfë, trupi i së cilës u bashkua me një djalë, Hermafroditin.) Një numër në rritje i njerëzve të tillë janë salmacianë dhe duan një përzierje të organeve gjenitale mashkullore dhe femërore.

E unë gjerb kafenë, dëgjoj mikun tim dhe shkoj më tej… më larg, më lart deri në ndonjë zyrë europiane, apo në ndonjë amabasadë. Shkoj por nuk e di se ku, ndërsa pyes në vetvetete, ku po shkon o Njeriu im?