Fatmir Terziu: Mbi natyrën e poezisë dhe politikën e fjalëve.

Mbi natyrën e poezisë dhe politikën e fjalëve.

Një temë e gjerë ka kohë që më ngacmon. Ajo vjen nga disa pyetje të tilla: Si ndikon poezia në shoqëri - dhe anasjelltas? A kanë poetët përgjegjësi të merren me çështjet politike dhe sociale në punën e tyre? Një realitet që më sjell këtë opinion…

Në jo pak raste përgjigja cinike është se poezia nuk ka rol, se ne poetët nuk kemi ndikim, kjo është një sferë krejtësisht e ndryshme. Por unë në fakt mendoj se bota e poezisë është jashtëzakonisht e rëndësishme, sepse në këto shoqëri tona të prishura, shohim se si njerëzit nuk mund ta imagjinojnë më tjetrin si qenie njerëzore. Ekzistojnë këto dështime të thella të imagjinatës, të aftësisë për të dëgjuar dhe për t'i kushtuar vëmendje. Dhe poezia është vendi ku mund të eksperimentojmë njëkohësisht me pyetje rreth asaj që mendojmë dhe ndiejmë, por edhe ku mund të dëgjojmë dhe shijojmë, sado fragmentare, tingullin e zërit njerëzor.

Më duket se kjo duhet të jetë baza për rivendosjen e bisedës në shoqëri. Në mungesë të kësaj baze, ekziston një tragjedi me përmasa globale. Qoftë në klasë, në familje, në qytet, në vendin e punës, në shtet. Gjuha po zhduket. Ajo manipulohet në mënyrë të vetëdijshme dhe zbrazet nga përmbajtja, mjaft qëllimisht nga politikanë si ata që mbushin humorin nga Parlamenti ynë, mungesa e artikulimit strategjik të të cilit është një mjet tmerrësisht efektiv. Ekziston një zinxhir pandershmërie në gjuhë që është vërtet helmues. Unë supozoj se në këtë nivel, përmes poezisë, ne rivendosim besimin e mirë në përdorimin e fjalëve.

Faktikisht nuk mendoj se poezia mund të ndikojë në politikë, por ka raste të çuditshme kur e bën. Sidomos në çështjen e Çamërisë, ku poezia e dedikuar nga poetë të shumtë citohet vazhdimisht. Kur lexoj poezitë e poetes Arjana Gaba, më pëlqen të citoj poezitë e vëllimit të saj të fundit „Sytë e gruas“. Pra, poezia mund të shprehë ndjenja të caktuara në një mënyrë promovuese. Lexova një status cinik në Facebook. Nuk i marr në konsideratë këto gjëra, por sepse bënte me poezinë e poetes Arjana Gaba, jam i detyruar ta them këtë publikisht. Arjana Gaba është poete 24 karatëshe dhe ajo më së shumti nga shumë të tjerë, që shkruajnë artikuj për tu mburrur për Çamërinë, ajo e bën atë me thjeshtësi dhe madhështinë e forcën e Poezive të saj.

Nuk jam i sigurt nëse poezia bashkëkohore ka ndonjë rol tjetër në politikë përveç kësaj, me të vërtetë. Mendoj se politikanëve, apo mburrarendësve politikë dhe „patriotë“ u pëlqen të zgjedhin poezi të caktuara dhe t'i përdorin ato për qëllimet e tyre. Por nuk mendoj se poetët janë ligjvënësit e panjohur të kësaj bote. Nuk mendoj se kjo është më e vërtetë. Dua të them, është padyshim një sport për disa. Profesor Doktor Zyhdi Dervishi, për shembull, është edhe studiues, edhe një poet dhe person interesant sepse ai mendon se poezia është gjëja më e rëndësishme në botë, por edhe se është plotësisht e qëllimtë. Kjo nuk është vetëm interesante, është e vërtetë.

Dhe le të përfundojmë shkurtimisht mbi natyrën e poezisë dhe politikën e fjalëve. Kjo lidhje e ndërthurur natyrisht dhe sigurisht, ndryshon nga një vend në tjetrin. Ndoshta poezia duhet të jetë gjithmonë një hobi? Mendoj se është e çuditshme që po profesionalizohet, por ka dhe misionin e saj. Dhe ai është mjaft i qartë!