Fatmir Terziu: A do ta largoj Edi Rama numrin dy të qeverisjes së tij?

Edi Rama, Belinda Balluku dhe hipokrizia përfundimtare e daulle-cyrlës së Partisë Socialiste

Një parti që mendon se nuk mund të bëjë asgjë të gabuar mund ta fusë veten në shumë telashe.

Pra, dyshja më e lartë qeveritare më në fund ka udhëtuar (me makinë eskortë) dhe në këmbë në rrugën e sapopërfunduar Qukës-Qafë Plloçë, pasi projekti i nisur fillimisht në kohën e qeverisë së mëparshme, në vitin 2010-2011, „u desh ribërë nga e para“, tha zëvendës kryeministrja Belinda Balluku.

Siç zbuloi zëvendës kryeministrja, “Nëse flet me inxhinierët të thonë se ishte një projekt i ftohtë dhe indiferent ndaj gjeologjisë së zonës, kushteve atmosferike që kjo zonë ka dhe për më tepër ndaj të gjitha ndërlidhjeve me fshatrat e zonës. Më pas projekti nisi në 2015-n, na është dashur ta rishikonim totalisht. Është 100% i ndryshuar”. Kjo shtuar faktit sikurse tha Rama, se „është projekti më i gjatë dhe më i mundimshëm, për shkak se u nis mbrapsht. Tani është gjë e madhe që mbaroi dhe që edhe njerëzit e zonës, për të cilët është fitore e madhe, çlirim i madh, por të gjithë e kanë në dispozicion. Dukej sikur s’do mbaronte kurrë. E mban mend urën që kishin bërë, me 17 metra disnivel”.

Sa i përket investigimit, kjo vështirë se mund të kuptohet më qartë se sa thuhet se“ Qeveria mori hua edhe 56 milionë të tjera, Qukës-Qafe Plloçë, rruga 255 milionë dollarë që nuk përfundon kurrë. Raporti i auditimit, Kontrolli i Lartë i Shtetit ka raportuar: “Në rritjen e kostos së projektit si pasojë e ndryshimeve, një ndikim negativ të konsiderueshëm ka rritja e shërbimeve të konsulencës për mbikëqyrjen e punimeve, e përllogaritur në vlerën 5.6 milionë USD. Pavarësisht domosdoshmërisë së këtyre shpenzimeve, të cilat janë rritur si pasojë e zgjatjes së afatit të përfundimit të kontratave të punimeve civile, vlera e rritur e tyre deri në momentin e auditimit në shumën 5.44 milionë USD (duke e çuar vlerën totale në 10.4 milionë USD) përbën shpenzime pa efektivitet, pasi për të njëjtën fushë dhe madhësi punimesh, kërkohen shpenzime shtesë”.

Si asnjë rrugë tjetër më parë! Ndërkohë që afati i fundit i përcaktuar nga qeveria për ta marrë në dorëzim veprën, ishte caktuar të ishte viti 2018. Inxhinieri, Spartak Targaj deklaron, “Në studimin e fizibilitetit, objekteve të tilla të infrastrukturës rrugore natyrisht dhe normalisht që iu përcaktohet si variantet që mund të ndërtohet kjo rrugë, por edhe vlera e përafërt për variantin që do të miratohet. Në studimin e fizibilitetit përcaktohen 2-3 variante për gjurmët ku do të kalojë një rrugë që është parashikuar për t’u zbatuar dhe natyrisht që përcaktohet dhe fondi fillestar për zbatimin e kësaj rruge”.

Për sa më sipër ka shumë dilema. Ka shumë pikëpyetje. Ka shumë akuza nga Opozita e sotme. Edhe pse rruga tashmë është inauguruar me daulle e cyrle nga zona benefitare, megjithatë, është e vështirë të kesh shumë simpati për këtë projekt tashmë të ëprfunduar. Për më shumë se një dekadë, Partia Socialiste dhe Qeverisja e saj në veçanti kanë moralizuar dhe kanë prekur çështjet korruptive dhe shpenzimet pa kriter të të tjerëve, të qevirisësve papaardhës. Ata i kanë ndjekur vazhdimisht rivalët e tyre politikë, duke i akuzuar për shmangie të detyrimit të sqarimit publik. Dhe tani, në mënyrë shumë të parashikueshme, ata janë përballur me skepticizmin e tyre.

Në të vërtetë, Rama e ka ndjekur vetë ecurinë e kësaj rruge, edhe pse numri dy i Qeverisë së tij, ka qenë më shpesh në tërren, ku dhe kanë hedhur akuza për Opozitën, apo dhe për atë që ata kishin vite më parë. Por zërat kritikë nuk janë dëgjuar shumë shpesh në publik, për atë që Opozita flet për ta. Personazhe të mëdhenj të Partisë Socialiste kanë kaluar kaq shumë kohë duke e portretizuar veten si moralisht superiorë, saqë kanë filluar të besojnë në entuziazmin e tyre. Ata me të vërtetë duket se mendojnë se, si grup, janë pothuajse të paqortueshëm. Se janë vajzat e djemtë e mirë, ata të virtytshmit. Atë që u mungon në çdo vizion politik substancial për Shqipërinë, e kompensojnë me vetëdrejtësi të lartë. Gjë që i verbon ndaj hipokrizisë së tyre.

Kjo është pjesërisht arsyeja pse kaq shumë ministra, përfshirë vetë Kryeministrin Rama, duket se mendonin se ishte në rregull të sulmonin vetëm opozitarët dhe kundërshtarët e tyre politikë, dhe të mos flisnin shumë për ata të vetët që SPAK i ka vendosur para drejtësisë për korrupsion në kohën e qeverisjes socialiste. Dhe kjo është arsyeja pse simpatia për një projekt tashmë të përfunduar të mbetet thjesht në opinionet e banorëve përfitësues, dhe jo në analizën e plotë financiare qeveritare. Për këtë arsye e drejta dhe gëzimi i banorëve vuri si kryefjalë daullet dhe cyrlet, këngët dhe vallet për të parët e vendit. Po anën tjetër e lanë memece.

Memecëri të tilla mund të mos kishin shumë rëndësi nëse Partia Socialiste do të kishte diçka tjetër që do t’i ndihmonte moszërimet e pagesave të shumta, e të shtuara të projektit të mbaruar, që u mbyt vetëm në moralizime cyrlesh. Por, pa parime, apo politikë për të cilën të flitet, moralizimet zhurmuese e kanë mbushur boshllëkun. Pa këtë, në të vërtetë nuk ka asgjë.

Opozita prej kohësh ka ekspozuar gjithashtu mungesën e lidershipit të kryeministrit, i cili është kronikisht i lidhur me rregullat, duke pasur parasysh refuzimin e tij për të marrë një vendim për të ardhmen e atyre që heton SPAK në një mënyrë apo në një tjetër. Në vend të kësaj, ai iu përgjigj, edhe një herë, një krize politike si një robot që pret udhëzime, në këtë rast, nga ndonjë telefonatë diku jashtë zyrës së tij shtetërore.

Çfarëdo që të thuash tjetër për këtë udhëshkelëse zyrtare më të rregullt të Qukës-Qafe Plloçë, ajo është dhe mbetet lehtësisht figura më aktuale dhe më e afërt në krye të Partisë Socialiste. Pa të, qeveria duket jo vetëm hipokrite, por edhe më e ngurtë dhe e shkëputur nga realiteti se më parë. Pikërisht kur mendove se qeveria nuk mund të dobësohej më, ajo vërtet u dobësua. Atëherë a do ta largoj Edi Rama numrin dy të qeverisjes së tij, tashmë në Shtator, sikurse i tha Fevziut, se do të bëj qeveri të re?