P o e z i
Sejdi BERISHA:
ECJE ILIRIANE...
(Nga libri im, “Simfoni pritjeje”)
1.
Në Zürich
Kapeshnica e Jarina
Në Stuttgard
Lagjja e Trimave edhe Tamniku
Në Bernë
Mëhalla e Hadumit edhe Çarshia e Vogël
Kudo Peja e Prishtina
Gjilani Ferizaj e Gjakova
2.
Në Sent Galent pushova
Kudo që shkova vetveten e takova
Eci tutje
Bruxeli Amsterdami e Parisi
Shqiptarë të Kosovës e Maqedonisë
Në nismë e në mbarim
3.
Në Oslo edhe në Helsinki
Tash e më parë
Njerëz me dert e me mall
Kërceva bëra hop në Angli
Gjithkund shqiptarë
Në Amerikë edhe në Australi
Shqiptarë në Egjipt Turqi e Itali
Në Amerikë e Kanada
4.
Baladë lotësh pa ia ndarë
Kudo që shkova u përvëlova
Shqiptarë pashë
Por tokën time s’e takova
5.
U ndala e mendova si fëmijë
Athua tërë bota qenka Iliri
Njeriu nuk vdes
Me rraqet e jetës në thes
6.
Duke biseduar me vetveten
Mendoja se jam tjetër njeri
Nuk pajtohem:
Njëri me tjetrin pushkatohem
7.
Dritës i them
Ma varë syrin në plagën e zemrës
Vetja më qorton
Më thotë verboje terrin
Ata që nuk shohin
Natën do ta takojnë
Do ta thyejnë kënatën
Do ta hanë shamatën
Me një grusht dhé të Ballkanit
Mbulova dhe e përvëlova globin
8.
Sërish flas me vetveten
Në Berlin e Londër
Në Diseldolf besa edhe në Hagë
Kudo shqiptarë
Kudo Kosova, Shqipëria
Kudo Shkupi Dibra e Tetova
Kudo Veleshta Struga e Kërçova...
9.
E, tash
U ktheva dhe e putha vajzën time
Që ujitë kopshtin me lule
Në zemër të Kosovës
10.
U ula në prag të derës së shtëpisë
Nëpër histori e shikoja çatinë e saj
Sa herë është djegur e rrënuar
Sa herë është bërë shkrumb e hi
Sa herë si feniks është ngjallë
Sa herë është rindërtuar
Kala e qëndresës është shndërruar
Sa herë sërish është djegur flakë
Prapë kështjellë është bërë
Dhe brenda në odë burrash
Dridhen telat e shkarkisë
Gjithmonë këndohet
Kënga e lumturisë
11.
I fshira lotët nga faqet plot rrudha
Njëqind herë e putha pragun e derës
Thashë
Me të vërtet ECJE ILIRIANE...
(©S. B.)