Cikël me katrena: " E BUKUR ESHTE LULE E MEKATIT... "
***
Nga Stavri Çipi
-Kush je ti që shkon kaluar majë malesh përmbi re,
Përmbi drita i shaluar njeri, apo shenjt vallë je?
-Kostandini i besës jam, - thotë i vdekuri i gjallë,-
Vij që besën ta forcojmë gjithë sa jemi shqiptarë!
***
Fjalë zemre edhe shpirti jam përpjekur t’ju dhuroj,
Që si lulet në lëndinë krah për krah me ju të rroj
E poleni i dashurisë të përhapet dheut mbarë,
Ku cicëron fjala shqip e ku jeton dhe një shqiptar.
***
Do të shkojnë pa fund mote, jetën para duke shtyrë,
Nëpër male, fusha, dete dhe qiej me stuhi fryrë.
Prapë njeriu përmbi dhe do frymojë e do të vdesë,
Veç Fuqi e Perëndisë Lavdimadhe do të mbesë!
***
Duaje, moj zemër, zemrën dhe ti, shpirt, binjakun tënd,
Porsi lulja që puth lulen, zogu zogut që i bën vend.
Duaje dhe ti, gjak, gjakun mos e vrit mos e derdh kot
Pa beko edhe armikun, që të bekojë i madhi Zot!
***
Hej, o hej, më dëgjoni, vjen një zë nga Lartësia,
Kahun e udhës ndërroni, ruani porositë e mia,
Përçmoni veprat e djallit që ju ftojnë ditë e natë,
E bukur është lule mëkatit, por i hidhur fruti i saj.
