Babait tim

Xhemile Aliu

Sa kisha dëshiruar të kujtoja ndryshe Por sot me erdhe në mendje përmallshëm Kur në orët e fundit të jetës sate kendoje Ate kengë të dhembshme vaji që kurr se harroj

Ajo këngë që ishtë refrën i shqiptarit të Kosovës Me të cilën ikën shkuan nga kjo jetë shumë gjenerata Me mallin e shpirtit zjarr i pa shuar ,që na mundonte Ishte brenga e nji populli të ndarë dhe të robëruar

Dhe ti ike nga kjo jetë po me këtët refrën të dhemnjës Të dhembjës se kombit që dot nuk mund të pranonte Nji komb i ndarë i përsekutuar në pesë shtete të Ballkanit Shpirti i kombit ishte tej ,tej mase i margjinalizuar

Valla mora rrugën nëno për Tiran,ishte refreni i kengës I fundit refrën që doli nga shpirti yt në çastët e fundit E lotët të rridhnin qurk faqeve të molisuar tani ne perëndim Ishte malli që jetove dhe shkove nga kjo jetë më të njejtën brengë

Sot or babushi im gjërat kan ndryshuar nga çdo anë Kufijtë e dhunshëm me gjak dhe lot e sakrificë u larguan Por edhe kjo kohë nuk kan len dot neve të qetë Nga specje që rrugën e kombit të bashkuar keq po denigrojnë

27-04-2021