Eqerem Canaj
Vjen miku i fshatit me dy arka plot, mezi ngjit shkallet, syte kullonin lotet... po nuk sjell perime, drithera apo mish: ne njeren arke babain- sterre i zine fytyre, ne tjetren arke nenen, me te zbehten ngjyre, erdhen qe te shihnin shtepine, katandine...
te takojne djalin- djalin rrenjedalin
2
ishin vite shkuar lart te Gryk' e Honit, vdekja sulmon mua- eterit renkonin: nuk gjendej sherimi ne gojen e kalit... poshte kembeve lumi, ku ta hidhnin hallin... vendi i eger ish - qendisur me plumba, nen ze qante babai, ulerinte keq mema:
po u ikte djali- djali rrenjedali
3
kane kaluar vite, plaga eshte perthare, harruar rruge, shtigje, prane detit me dallge- dallgesh perflakur, qellojne me shuplake... pa jam me i pasuri, me dy arkivole... kot me kot, bot' e kamur- bete ne therrore : tash, nje burre qyteti me nje gomar shkolle:
djale nene, djale - djale e rrenjedale!
Vlore, me 21,09,2021.
