Kriminalizimi i homofobisë vetëm se do ta vështirësojë homofobinë sfiduese.
Zvicra do të votojë më 9 shkurt në një referendum kombëtar nëse ligji duhet të ndryshohet për të përfshirë homoseksualët dhe biseksualët në kategorinë e grupeve të mbrojtura nga gjuha e urrejtjes dhe diskriminimi. Feja dhe origjina etnike tashmë janë të mbrojtura në këtë mënyrë.
Në broshurën zyrtare, e cila u ishte dërguar të gjitha familjeve para referendumit, parlamenti zviseran dhe këshilli federal mbështeti këtë amendament, duke argumentuar se diskriminimi në formën e gjuhës së urrejtjes "nuk ka vend në një shoqëri të lirë dhe tolerante". Kundërshtarët e këtij ligji të propozuar, të cilët priren të jenë ata që janë në të djathtë, me të drejtë e përshkruajnë atë si një përpjekje për censurë. Të majtët që mbështesin këtë ligj ndryshojnë, ndërkohë, e përshkruajnë atë si një shprehje e tolerancës ndaj homoseksualëve dhe lezbikeve.
Lloji i "gjuhës së urrejtjes" që ligji do të ndalonte përcaktohet gjerësisht: ai mund të përfshijë çdo lloj devijimi verbal të drejtpërdrejtë të orientimit seksual që siç duket përbën një shqetësim për dinjitetin njerëzor të një personi. Qëllimi kryesor i ligjit është të ndalojë deklaratat diskriminuese ose "keqpërdorimin dhe shpifjet sistematike të lezbikëve, homoseksualëve dhe biseksualëve".
Nuk ka asgjë të majtë për censurimin. Duke bërë thirrje për censurë, e majta zvicerane ka braktisur plotësisht parimet tradicionale të politikës së majtë dhe ka adoptuar ide fillimisht të kampionuara nga e djathta. Siç e tha Thomas Paine në të drejtat e njeriut, liria rrezikohet kur shteti përpiqet të imponojë tolerancën ’përmes politikës zyrtare, ligjit ose dekretit. Sipas shkrimtarit Andrea Seaman “Toleranca e detyruar nuk është aspak tolerancë. Një shtet antitolerant’, shkruante Paine, ishte i ngjashëm me ‘Papën duke shitur ose dhënë indulgjenci ’. Çfarë e toleron dhe e jep shteti, mund ta mashtrojë dhe ta heqë po aq lehtë.”
Në kundërshtim të plotë të këtij depërtimi origjinal të krahut të majtë, "e majta" zvicerane dëshiron të zbatojë tolerancën ndaj homoseksualëve përmes ligjit. Por liria dhe toleranca e vërtetë kurrë nuk mund të arrihen, të jepen ose të garantohen nga shteti. Andrea Seaman është një shkrimtar me qendër në Zvicër dhe shprehet: “Kur shteti ju ofron tolerancë, gjithnjë është intolerancë në maskim. Ne zviceranët duhet të hedhim poshtë këtë ligj dhe të shfuqizojmë të gjitha ligjet e tjera të gjuhës së urrejtjes në Zvicër. Kjo është mënyra e vetme që mund të krijojmë një hapësirë për tolerancë, debat dhe demokraci të mirëfilltë”.
