top of page

Zerecin e kemi në zemër


Poezi nga Xhevahir Cirongu

(Folklorike )

Zerecin e kemi në zemër

Me dolli e këngë e valle

Treditat rritur si male,

O Zerec të qofsha falë

Muzakaj në gji mbanë.


Koshnica syri pa gjumë,

Devolli me valë shumë,

Fiset rritur lule mbi gurë

Aty ku kam lindur dhe unë.


O Gradishtë, o Gur i Prerë

Ëndrrave u jep vlerë,

Zerecin e kemi në shpirt

Fjalë e nënës na bën dritë.


Tretur malli , si flori

Djemtë të erdhën përsëri,

Hapen portat në çdo shtëpi

Vendlindjen e mbajmë në gji.

***

Durrës, dt 14 janar 2022





TË PRITA…

Vitet kalojnë dhe gjurmë lënë pas

as vet nuk di, ato ku shkuan?!

Në tinguj telash të ëmbla violine

mbi flokët e thinjura aty ato rrinin.


Në heshtjen time rrudhat në ballë

si vija uji me ngjyra ylberi,

janë gjurmë jete që s’dinë të flenë

në shpirt kujtimet aty gjetën folenë.


Sa shumë shpejt iku rinia jonë

e prita të vinte përsëri tek unë,

nuk munda të ecja mbi ato rrudha

veç kujtimet filluan të rridhnin si krua!


E çuditshme jeta me plotë mistere

shëtisin kujtimet në anijen me vela,

te porta dashuritë na bëjnë ndere

në thinja flokësh na puthin si nga hera.

Durrës, 20 Janar 2022






KOHË E SHPERËTIMAVE

Ashtu seç më erdhi atë çaste

si një amfiteatër me britma njerëzish,

kjo kohë e shperëtimave edhe sot

të ngjall neveri deri në kockë.

Pse kështu ti kohë errësirë e marrëzive

kaq vajteshëm na troket në zemër,

askush nga ne s’pranaon marrëzi

në kohën tonë na preke ti pandemi.

Shumë dhimbje në shpirt njerëzimit i prure

edhe shperëtimat,lotdhimbje na i bëre,

të kërrusur me kohën si myshku marrëzi

eh,ç’kohë e pabesë ,kudo ka kufi !?

As vet nuk di se ç’farë të them

për kohën që jetojmë me shperëtima,

o kohë e shekullit të ’21-të

tek ty lutemi o ZOT,na lerë të qetë !


Durrës, dt 24 dhjetor 2021



Poezi nga Xhevahir Cirongu

NE TRAGET

Sa dhimbje ndjeva atë çast,

dhe lotët u tretën mbi qerpikë,

një gur që ishte aty pranë

filloi sërisht të fliste prapë.

Nuk di se ç’ndjeva atë çast,

e gjithë bota m’u drodh nënkëmbë;

vështrimet e tim bir flisinin shumë

edhe gurët e zemrës s’fjetën gjumë!

Nuk di as vetë seç më mbeti në grykë,

një lemëz malli u tret me valën e detit,

edhe ai më zgjati dorën e përqafimit

sipër tragetit edhe yjet lanë shikimin.

Le të ishte natë me erë që frynte

dhe dallgët e detit s’kishin qetësi,

u nisën edhe ëndrrat me target diku

pas kësaj nate filloi të binte një shi.

Durrës 14 dhjetor 2021

13 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page