top of page

Valbona Ahmeti: Çdo stinë e kanë si një Pranverë


ÇDO STINË E KANË SI NJË PRANVERË

Nga Valbona Ahmeti

 

maleve me dëborë

një kryekrushk e valëvit bajrakun,

u mbushën shtigjet me zelle dasmore

nga tingujt e baladë-shqipes

dirigjuar me duar hyjnore

po i kalon kufirin e çdo vepre muzikore

është një melhem shpirti

jehon si refren mbi tel lahute:

dhe Hyjnorja thërret përtej mrekullisë

të biem për altarin e Lirisë!...

 

... Atdheun e kishin Diell e shpirt

qiellin mbulojë, ëndërr në thurrje

popull i lashtë u ndriçonte me qirrinj

fatin e tij e mbanin mbi supe

si lavë t’i hapnin dyert e dritësisë

e sytë zjarr t’i shikonin çastet e lumturisë

 

dritë, dritë kudo dritë zbriti si një kurorë kristalore

mbi nusërimin tënd rrëzëllor

si fushnajat e blerueshme në mesverë

paqja lumnueshëm buronte nga sytë blu qiellor

 

sot sheshet buçasin nga kënga e vallja

mbi lapidar ndalon fluturimin shqiponja

sot Kosova feston ditëlindjen e Bardhë

Lokja fshin mbi faqe lotin si ujëvarë,

para një obelisku të madh:

lexoka emra të qëndisur mbi mur

lutet për bijtë që ndrisin plotë nur

 

shpirti i tyre ka mbetur i heshtur

vështron kudo nëpër Atdhe

ndalet në kopshtin e Lirisë

shpirti si shpirt shend e verë

bekon engjëjt e dashurisë

çdo stinë e kanë si një pranverë

nuk dinë të shuhen shpirtrat e Lirisë!

94 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif

Revista Nëntor 2024

bottom of page