Unë emigranti….

Luan Xhuli

Unë emigranti, mbeta si çelës i thyer,

brënda një brave tjetër:

E para, pothuajse më ka harrur

dhe e dyta, më akuzon se unë

i kam prishur qetësinë…

Askush s’më kërkon

dhe askush nuk monton copat e mia të thyera…

Jam një i lirë i burgosur,

nga ikja dhe grindja e një fryme…

Njëra gjysmë,

ka mbetur e ndryshkur nga bodrumi i djeshëm

dhe tjetra,

është ngrënë nga plakja e të pa qënit i plotë…

Mbeta, çelës i thyer

ku çelsa- rregulluesit,

përçmojnë indiferentë rolin e dy copave të thyera…

Askush s’më njeh,

përveç ajrit ku dikur unë,

kisha mbyllur

dëshirat… !

Mars 2020