top of page

Telefoni


Nga Petrit Malushi


Telefoni

S’qëndrojnë më djemtë mbi trotuar.

Të lëshojnë sinjale me fërshëllimë.

Pas kolonave gjysmëmaskuar,

Në cep pallati, fshehur s’rrinë.


Me laps a stilograf me bojë

Nuk shkruajnë letërza dashurie.

Të tretë më nuk dërgojnë

Tek zemra që në gjumë s’po bie.


Vajzat nuk dalin më te ballkoni

Fshehur pas perdes, të mos shquhen...

Tani, lidhur mban telefoni

Zemrat që pëlqehen, duhen.


Ftesë për ditëlindje, nga shoqja ime.

Shkuan e pas nuk kthehen më vitet,

Por lënë shenja, brenga, kujtime,

Të këputurën ëndërr, që përtëritet.


I hershmi mall bëhet i ri,

Gëzimi noton mbi ngushëllim,

Zjarri i dikurshëm ndizet në gji,

E ftesëdërguesen s’e lë pa urim.


Vështrime – homazh


Në vjeshtë, në dimër, në prill a maj,

Strehëz, sa herë kaloj nuk ka të ngjarë

Të mos ngadalem, lehtëz hapat t’i mbaj

Ku, të dëshiruarat buzë takova herën e parë.


Homazh të dërgoj, tufëza me vështrime,

T’m’i fshehësh cepave, lart nën çati,

Pastaj t’m’i nxjerrësh të shmallen në takime,

Me vështrimet e buzëtakimit të parë tek ti.




11 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page