TRE POEZI NGA MYSLIM MASKA
SKULPTURA E GJALLË…
Skulpturat s’i bënë vend,
Por dhe nuk e dëbuan.
I verbëri ecte me shkopin e vjetër,
Duke trokitur mbi pllakat e dyshemesë
Si mbi tastjerë të një pianoje gjigante
Dhe kompozonte sinfoni
Që i dëgjonte, ndoshta,
Vetëm ai…
Befas pa dritë!
U përkul para skulpturave,
Vuri dorën në zemër dhe tha:
U verbova,
Se tërë jetën dashurova dritën,
D.m.th. Ju…
Dhe ra në dysheme
Dhe vdiq.
Brofën skulpturat, e morën në krahë
Dhe e vunë në BALLË të “MUZEUT”,
Pritën sa ngriu në këmbë.
Pastaj,
Sypërlotur,
Zunë përsëri vendet që kishin…
KUR EDHE PASQYRA
Kur dhe pasqyra verbohet
Nga bukuroshja
Që krihet përballë saj,
Vaj halli, ç’bëhet me djemtë…
Po ajo vetë si do t’ia bëjë vallë,
Kur të rrudhet
E të fishket?...
* * *
Vesa, vdes prej diellit…
Çdo ditë prej bukurive,
Nga pakëz tretem unë…
