S H Q I P Ë R I A

Nga Agim Shehu

S H Q I P Ë R I A

Udhëton drejt një prralle që i thosh gjyshja te djepi; shalon valën për udhë, vdes te guaca e detit.

Egërsohet te gërxhi, bën pajtim me gjitonin në një pllajë dëbore ku puth pisha limonin.

Kap rrufenë nga reja, e vë hark përmbi derë, kur s'ka bukë, pi dritë te një reze e prerë.

Përmbi mjegulla, 'Lindjen' e shtyn drejt harrimit, buzë detit lan sytë të shohë mirë Perëndimin.

Truri i tij me diamant, shpirti i tij me fosfor, flë në dhè si fshatar, zgjuhet majë - Perandor.

Pi një dhallë...e ngrë luftë për liri me tre shtete, rebelohet nën hënë e bën gjumë mbi tërmete.

Nuk mban mënd se ç'fe ka kur i prekin vatanin; në xhami nderon pashkët e në kishë bën bajramin.

Zër' i tij - zë Zeusi në trojet e veta, i del krismë nga pushka, i hyn këngë te gërneta.

Dritën botës ia pa aq sa bota ia la - nga një shkronjë abetareje te dyfeku në krah.

Vjen nga gjaku i të parëve që kaq zot i rri vëndit me dremitjen e tigrit nën lëkurën e qëngjit.

I flijuar i luftës, i 'mashtruar në paqe, u rrëfehet të rënëve te një fletë manushaqe.

Aq bekim që i dha Qielli, 'mallkim' toka ia mbajti - zvogëluar te trojet, i madhuar te inati...

PËRCJELLJA E CAMIT

Po e përcillnin në udhën e fundit. Te sytë e mbyllur në një paqë të qetë vështronte si i lëvizte brënda gjumit një udhë drejt Jugut që po bënin retë.

Një buzëqeshje e hollë, e ngrirë qe ulur përmbi buzë të tij - po shihte ëndër në hapsirë se po e çojnë në Camëri!...

VALLJA E GRAVE LABE

Ua njihni vallen grave labe ?... një rreth i rëndë pa dredhka supesh, thua, në mes të valles kanë bijtë me plagë të rënda lufte.

Burrat matanë lënë këngën posa jep shënjën një i parë, "Pushoni, gratë zunë vajin, mbi vaj ngarkojnë bijtë e vrarë!"

Gratë në vënd e presin këngën sa u jep shënjë shoqja në shpinë: "Pushoni, po këndojnë burrat, venë në luftë e s'dimë në vinë!"

Këndojnë labet - zgjohen malet, çdo gjë lëviz e trazon shekujt: të vdekurit dridhen të ngjallen, të gjallët dridhen për të vdekur...