top of page

Retë mbi Himarë


Retë mbi Himarë

1.

Retë mbi Himarë

Nga Fatmir Terziu


Po të mos ishin retë mbi Himarë,

padyshim mund të shkoj drejtpërdrejt

zgjedh yjet në plan të parë

një nga një

nga ky qiell i sertë,

bëj me to një gërshetë

në flokët e tu të gjata

mbi valët e bardha

ku deti shtrihet si një qilim mëndafshi blu

sa më i ndjeshëm bëhet,

sa më bukur që shihet,

shoh historinë që fshihet

ndjej kohën që zhbëhet.

A kam arritur akoma?

Vetëm iki në thellësi të ndjenjës

më lër të përhapem në pastërtinë e kaltër

mbulesën e shtruar në mikpritjen e lashtë

në mes të hartës

jam ende duke ecur pa fjalë.

Edhe nëse bie shi,

retë mbajnë peng vetveten mbi Himarë

dhe një tufë pulëbardhash,

si një ogur i mbarë,

mbeten mysafirë në sytë e mi,

ndërsa shkruaj vargjet e bardha

për këtë poezi.


2.

Guri i Qafës së Muzinës


Ai tregon përrallat e shiut

nën çatinë e vjetër të shtëpisë.

Nga kërcitja tingëllon melosi vetë

sikur zëri i tij në ngjitjen e rëndë,

është vulosur në timbrin e përjetësisë

në këngë.


Kur e pashë për herë të parë

kisha humbur në mendime,

se si ishte i lindur me fat

të rrëmbej mjeshtërinë e ustallarëve

e të bëhej palë me mushtin e baltës amtare

duke zgjuar çdo pranverë mes dritës

në Qafë të Muzinës.


Tani një relike enigmatike pas xhamit të makinës,

mbase ritregon përralla të tjera

të Gurit të Qafës së Muzinës

dëshminë e gjendjes në këtë, festën e tij të fundit,

ai e përgatit veten për jetën e re në një shtëpi,

me petkun e tij të ri,

një gjuhë të re me kurorën e tij

për të mbuluar këtë çati.


3.

Bistrica


Çfarë e dallon këtë lum?

Dy hidrocentrale dhe një udhë,

një kanal,

një ndalesë e harruar peshku,

një rezervat.

Lënia e një lumi në shpërdorim

është një mision i gabuar,

si mielli, derdhja e tij rrugëve nga një thes i grisur

i ngarkuar një kali të harbuar.

E ndjej përcëllimën e një trofte në zjarr

për të ushqyer miqtë

dhe për të të fshehur në tym

një faqe të grisur të historisë.

Çfarë është një lum i harruar?

Dy dehje

dhe një i dehur.

Ju do të habiteni

ndërsa do të shkulni thinja të lagura

nga ikja në kohë të shkuar,

mbi lëvozhgën e një veze të ngjyer për Pashkët.

Dhe në rrjedhë të kësaj legjende,

historie,

pagëzohet me Ujë të Bekuar

bija e një perëndie.

Çfarë është bija e një Perëndie?

Dy gjinj,

një bark me të ardhmen e pastër brenda.

Në këto rrugë me dredha

ku tërhiqet e përhumbet vetvetja

si skaji i një fustani,

asgjë më shumë se kalvari i një lumi

vetëm disa kujtime mbi udhë lashtësie,

në këtë rresht të kësaj poezie.




43 views3 comments

3 Comments


Timo Merkuri

Fotografitë me duken te freskëta, apo eshte efekt i cilësisë. Urime per lirizmin poetik.

Like

Lame Fandi

Frymemarrje e gjere dhe lehtësuese e shpirtit nga nje triptik mozaikor poezish. Pergezime, Fatmir!

Like

Kostandin Vogli

Mjaft bukur. Nje kenaqesi ndjeva per keto poezi. Ose per kete cikel poezish te hedhura keto tre dite. Nje perle per bukurite e rivieres dhe te tjerat, Muzine, Bistrice e fameshme. Suksese.

Like

Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page