Raki „Rigoni“

1.

Raki „Rigoni“

Fatmir Terziu

Stina rri në heshtje mes nesh si një përrallë

shishja endet në brendësinë e saj si një baladë.

Mendjet tona po përhumben në mendim të thellë

a mund të themi pa filluar se jemi të pirë,

më besoni,

ngrejmë dolli me raki rigoni.

A mund të ngrihet një dolli me një lëng të tillë

gota brenda saj përpihet si Bota

e tretur po emocionon ndjesinë,

dhe mendimin në infinit,

mushkonjat klithin nën petromaks pa frikë

jemi në Butrint.

Midhjet në pjatancën e madhe

lëvrijnë si hapësira skaj më skaj

qielli është tymosur nga një cigare

që digjet në vetminë e saj.

Sekreti nuk ka asnjë lidhje me të,

misteri vazhdon

Shishja ka mbaruar. Fjalët janë thënë. Shkojmë.

Ndërsa drejtohesh nga dera,

me ty end tehin e saj vetmia,

sytë fiksohen shkitazi mbi disa kuti:

„Made in Butrint, Albania“

„The destination: Australy“.

2.

Ksamil

Çfarë e tundon një kamarier në orët e vona?

një pije që e mërzit atë,

ai shpëlan pjatat, duke hedhur një vështrim

tek klientët që gërhijnë në tavolinat e tyre,

duke u rikthyer në lajmin e djeshëm,

ekrani bën garë me tik-taket

Skambil është emri i hershëm,

me Zogun janë lidhet faktet,

Ai e ngriti fshatin e djeshëm

kur u rishkroi të përzënëve fatet

nga Varfani i kazasë së Gumenicës-Çamëri.

Duke rregulluar përparësen e tij për ditën që vjen,

gërvisht në bllok, ai shkruan faturat dhe shukërima

përcjell retë që kalojnë derën

dhe zogjtë në pragjet e dritareve pa zë,

duke vazhduar këngën e atyre që i kanë lënë,

këngët e atyre që nuk do të kthehen më.

Flitet instiktivisht në këto këngë

i kanë këto rakia dhe kënga

ai shkund kokën me më pak serbes

duke ndarë lodhjen si gllënjkë nga gllënjka

me dolli të tillë deri në mëngjes.

Dil o Yll i mëngjesit dil,

si atëherë mbi Skambil!

3.

Gumenicë

„Heshti Gumenica, ullinjtë zgjoi Filati,

Malit të Bozhurit iu rregjua shtati“ (Popullore)

****

Zëri është si një vajzë e lindur nga valët e tretura

largët në blunë që çmallet

kornizë e skalitur,

gurrë e hijshme e së cilës është e njohur për shtojzovalle

që këndojnë në det

…dhe përfundojnë në male.

Zëri është si një vajzë e cila, del në muzg,

do të kalojë dallgët e pastra të Jonit

me lotin e kristatë të qiellit

nën ombrellën e hënës

në agim, mban në hapësirë dritë të pastër,

e tret me mallin e nënës,

kush do të pi për kujtimin e babait,

pi një gllënjkë nga lumi i Kalamait.

Zëri është si një vajzë nga kordoni i gjelbër

mban rrathë të farkëtuara nga këngët e Jonit

një palë vathë nga shiu i stinës

një gjerdan të endur nga mëndafshi i një ninulle

që u pasua brezave dita-ditës.

Zëri është e gjitha. Bukuritë

të gjitha hijeshojnë kopshtin e bekuar

me lulet e tyre shumë ngjyrëshe të dashurisë,

…dhe fshin sytë e lotuar, mbetesh i hutuar

ke puthur ajrin në Gumenicë.