![](https://static.wixstatic.com/media/a48dbc_48cc22cc66de4c2cb2202874cfa3e5d0~mv2.png/v1/fill/w_49,h_49,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/a48dbc_48cc22cc66de4c2cb2202874cfa3e5d0~mv2.png)
PARRËNJËSI
Mua më janë sosur mendimet
Ngase e zeza mbetet e zezë
Sado që mundohem ta mendoj të bardhë?
Falja nuk bëhet me vetdëshirë
Kur e ndërron atdheun për më shumë lodra.
Merrë parrënjësinë dhe shumë varre për të vizituar.
Lodrat nuk ngushëllojnë netëve
kur mendimet fermentohen, e g.u.f.O.J.n.ë
Kurrë nuk kam zgjedhur vend për vete,
dhe as që kam menduar ndonjëherë
se çfarë do të ndodhte sikur të isha mbytur
në afërsi të detit Mesdhe.
Heret a vonë njeriu e gjen rrënjën e vet,
por kur e ke humbur garën në vrapim gjashtëdhjetëmetërsh drejt së ardhmes,
atëherë e kupton se kjo gjë është goxha e pashpresë.
Mua më janë sosur ndjenjat
Një hartë në dorë
Dhe nuk e gjej dot shtëpinë.
©Yllka Sheqiri