Harold Pinter
Kundërshtues i përhershëm dhe i ndërgjegjshëm.
Takim
Është e natës ora e vdekur
Të vdekurit e vjetër shikojnë
Të vdekurit e rinj
tek afrohen
Dëgjohet një rrahje zemre e lehtë
Sikur përqafohen të vdekurit
Ata që janë prej kohe të vdekur
Dhe ata të vdekurit e rinj
Që vazhdojnë të afrohen
Qajnë dhe puthen
Sikur ri-takohen
Për të parën herë dhe të fundit
Pas vaktit
Pas mesditës gjallesa të veshura mirë, vijnë
Të nuhasin të vdekurit
Dhe të marrin vaktin e tyre.
Të gjitha ato gjallesa aq mirë të veshura mbledhin
Avokandot e buhavitura nga pluhuri
Dhe trazojnë minestronen* e tyre me eshtrat e përhapura
Pas vaktit ulen për tu çlodhur
Dhe hedhin qetësisht verë të kuqe në kafkat e përshtatshme.
Parashikimi i kohës
Koha fillimisht do të jetë e vrenjtur
Mjaft e ftohtë
Më vonë, për sa të mbaj dita
Do ketë kohë të mirë me diell
Pasditja do jetë e thatë dhe e nxehtë.
Në mbrëmje do dalë hëna
Shumë e ndritshme.
Do fryj, (të theksohet,)
Erë e fortë
Por para mesnate do qetësohet.
Asgjë tjetër nuk do të ndodhë.
Ky është parashikimi i fundit.
