( Kushtuar mikut tim, gazetarit e shkrimtarit, Nuri Dragoi, që u nda dje nga jeta prej Covid 19)
Një dhimbje të rëndë plumb Për shokun zemër behari Kështu ndodh kur një mik humb Si Nuriu, përmetari.
Nëpër libra e gazeta Fjalën tha për historinë, Shkroi vetëm të vërteta Dhe kur korbat,ca ditë ia nxinë.
Si kalliri, ish bukëplot, Fjalë pak, e punë shumë Ndaj dhe ne që, e kishim shok Në bash të vendit, shpesh e vumë.
Jo veç Përmetit që e rriti, Jo veç Vjosës plot me valë, Gjithë Shqipërisë i dhembi shpirti Se Nurinë e kishin, djalë.
Boston, 16 tetor, 2020
