Ti më fshihesh larg ,në pyllin me kulpër, Freskon në oazin e shkretëtirës, Unë nëpër ëndërr detet çaj pa lundër Me pash mbërrij në pragun e mugëtirës.
Prehem mes kofshëve, në oazin luginë Dhe dy kokrrat ftonj t'i gudulis me ëndje, Gjersa ylli i mëngjesit e mbylli synë Digjem nën cipëzën e këmishës tënde ...
H . Mehmetaj
