NË KOLOSE

NË KOLOSE

Poezi nga Kozma Gjergji

NA DUHET

Edhe në shekullin njëzet e një

Na duhet ende të luftojmë

Me ata që

Helmuan Sokratin,

Me ata që

Kryqëzuan Jezu Krishtin,

Me ata që

Sollën ferrin e vërtetë në tokë…

Janë po ata

Shpirtra të zinj

(Vetëm emrat, fytyrat

dhe armët kanë ndryshe.)

Me etjen satanike

Për mizori,

Pushtime e sundim.

Janë

Rreziku më i rrezikshëm,

Prandaj na duhet

Domosdoshmërisht

T'i mundim.

NJË ÇAKALL

Tek pa në mengjez

Hijen e tij të stërmadhe

Mendoj gjithë kënaqsi

Të gjuante sa më tepër

Buaj, zebra, drerë, arinj…

Dhe shpejt ia dha vrapit

E trimërisht nisi gjuetinë,

Mirëpo në çdo përballje

Mori veç goditje brirësh,

Shkelma, kafshime…

I raskapitur në mesditë

Ndërsa shikonte

Hijen e tij të stërzvogëluar tha:

Kot lodhem unë

Kur më mjafton dhe një kërmill.

NË KOLOSE

Tronditesh

Kur mëson që këtu

Argëtimi më i preferuar

I kastës së lartë

Ka qenë

Ndeshja gjer në vdekje

E skllevërve

Me tigra e luanë!

NJË BUKURI

Megjithëse e lakmonim tmerrësisht

Asnjëri prej nesh s'ia shprehu dashurinë.

Mendonim që e atillë bukuri

Meritonte veç të famshëm a pasanik.

Kështu vlerësonin dhe plotë të tjerë

Gjersa një ditë ajo befas

Fare pa bujë u kurorëzua

Me një të thjeshtë si dordolec.

Pyetjeve e habitjeve të të gjithve

Ju përgjigj me krenari mbretëreshe:

E pëlqeva për guximin prej heroi

Dhe që ta kem krejt për vete.

PERLAT

Perlat e vesës anembanë

Janë lotët e shenjtë

Të vetë Shën Marisë

Veshur me

Rrobat e zeza të natës

Për gjithë

Fëmijët dhe të pafajshmit

E vrarë në Ukrainë.

FARAONËT

E ngritën Egjiptin

Nga rëra dhe i dhanë

Famën e mumjeve.

Varrosën breza e popuj

Për të ndërtuar

Për vete

Varret më madhështor.

Ç'EPSHE…

Ç'epshe i pollën këta lugetër

Që dhe gjarprinjtë e pafajshëm

I kokolepsën keqas me shoqi-shoqnë!?

ZJARRFIKËSI

Kush i vuri zjarrin pyllit?!

Habitërisht

Kërkimi zbuloi

Dora vetë zjarrfikësin!

SHQETËSIMI

Një bashkëshort ideal

I shqetësuar në kulm

Pyeti doktorin përse

Gruaja i qante shpesh

Krejt pa shkak?!

Mjeku e qetësoi:

Asnjë shqetësim, miku im,

Çdo grua e ka

Qoftë dhe në ëndërr

Një të dashur

Për të qarë.

GRABITQARËT

Me sa gëzim i rrahin flatrat

Shpesët grabitqare

Kur i nxjerrin sytë kufomës!

NJË PJATË

Një pjatë e thjeshtë

E servirur me dashuri

Shijon tejet më tepër

Se një pjatë e pasur

E servirur me urrejtje.

KËNGA

Kënga e detit

S'mbaron në breg,

Por tek zemërat

E atyre që e

Dëgjojnë.

PESHA

Pesha e dashurisë

Që më rëndon në gji

Bëhet më e lehtë

Kur e.mbajmë të dy.

NA GËNJYEN

Na gënjyen pasqyrat

E ditëve

Të turbullta e mjegullore

Duke i treguar

Disa njerëz

Super të mëdhenj.

Kozma Gjergji.