Aida Taçe Shpata
As që më ka shkuar ndonjëherë në mendje si e ha mëngjesin fjala bie një gjerman . Nuk kam asnjë lloj informacioni si ushqehet ai popull dhe çfarë ka pēr mëngjes në dietën e tyre . Ka ca kohë që po më trajtojnë e më ushqejnē me tepri . Mua sikur më zë buka , nuk kisha provuar asnjëherë tartuf e salmon . Sot u mërzita që më detyruan të ha mëngjes me zor , megjithëse e mbylla gojën e i shtrëngova dhëmbët sa më kërcitën , prapë më futën një shuk buke me forcë . Më detyruan , më bënë njē masë të tërë analizash në mënyrë që të dinin me se të më ushqenin . Jam shumë i mērzitur , unë nuk dua të ha , madje më vjenë për të vjellë sa herë që shikoj një tas me qumësht mbi tryezë . Kam vrarë mendjen gjithë ditën pse po më ushqejnë kaq shumë . Më duhet të mendoj si ta prishin kētë zakon të çuditshëm , të pērfitoj dhe unë pak qetēsi . Më ka kapur paniku , mos më ushqejnë për të bērë ndonjē eksperiment , pasi më ushqejnë më mbikqyrin derisa të jetë tretur e përpunuar gjithë masa ushqimore . Të gjithë mē shikojnë me sy e aparatura sikur do më hanë . Në mesditë më lanë të lirë . Më në fund shpëtova nga ai kontroll i rreptë , u futa në dhomēn time me vrap duke ua përplasur derën në fytyrë . Aty po më merrej fryma dhe sa s'po plasja . Bēnte vapë , ajri ishte shumë i rëndë , hapa dritaren dhe nxora kokën jashtë . Era m'i ledhatoi pak tēmthat dhe me duar po fshija djersët që më kullonin çurg . U tremba për ndonjë efekt anësor të atij vakti të dhunshëm . Me kēto mendime në kokē ia dhashë ulërimës sa më hante fyti . Çudi , në vend t'më këputeshin gjunjët kērceva vrik nga dritarja e hapur . Kam lënë nam me gjithë atë të hedhur , rashë pa ndjenja në mes të tryezës së një salloni tē madh . Kam mendimin tim si prej të vdekuri që nuk kam parë shkëlqim mê të fortë se të asaj tryeze . Lis , mështenkë a rrobull , nuk e di çfarë druri mund të jetë , por ajo ēshtë lyer me një llakë shkëlqyese që pasqyron kokat e stërmëdha të ngrënësve të mi shumē qartë . Dëgjoja një zë të ëmbël që urdhëronte t'i shërbehej verë gjak e kuqe . Kërcisnin pirunët e thikat mbi mua lehtë , me elegancë , me ca fishkēllima të durueshme dhe melodioze . Isha i shijshëm , nuk mbaronte së bëri koment zonja rrezellitëse për recetën që kishte përdorur kuzhinieri saj me nam . - Unë kam vendosur të mos hamë përditë , duhet të hamë vetëm një herë në javë ,- po thoshte i zoti i tryezës duke u përtypur me kujdes e duke pirë me gërqe verën gjak të kuqe . -Jam shumë i kënaqur nga mikpritja juaj Zoti ...-tha burri shtatmadh në të djathtën e tij . - Mbas kësaj dreke patjetër do merremi vesh , madje mendoj që të shërbejmë më shumë mëngjese . Salloni vezullonte nga fashat e bardha , të verdha e të kaltra të dritës që hynte nga veranda e madhe në të majtë të vilës . Tryeza shkëlqente nga eleganca . Kockat i mblodhën në pako shërbetorët për qentë e gjahut (shërbetorët nuk gjuajnë ), më pas u servirën ëmbëlsira me fruta pylli . Ngrihen në këmbë me shijen time në gojë dhe trokasin gotat me verën e kuqe gjak .
