Mimozat në verë,
nuk kanë lule.
Adhurojnë dimrin për erasti.
Fshehin diçka nga blerimi i stinës së tyre
dhe ngjasojnë me vajzat e dashuruara
lodhur nga stina e puthjeve….
Vetëm se kanë nur. Një magnet erotik ngjyr’ e tyre.
E verdhë lamburitese
ku fshihet magjia dhe kundërshtimi…
Një degëz copëtuar nga pritja,
më mallëngjen
dhe më vadit sytë me lyrë drite.
Ato pemë,
më pëshpërisin magjinë e një flirti,
brënda një ngjyre…
Po vij për nje puthje vajza-mimoza.
Këpucët po lidh,
ku njëra lidhëse më mbeti në dorë
nga nxitimi.
Mimozat në verë,
mbeten pemët më erotike,
që blerojnë stinët dhe plakjen time.
Lule…, mëkatuar bukurive…!
