WHEN I LEAVE THIS WORLD...: -
When I will leave ...,
Don’t tell the world...
She has big “impasses”...
Dawns over deadly maps…-
In the morning...we cry innocent children...
We cry for Mothers without cradles of lullabies...
Cry for Mothers without wings...
…
When I will leave...,
Don't notify the ugly world,
but only my (expectant) mother,
to give me some space next to her,
like her daughter, that time bombarded with pain...
WINTERS...
I remember from my childhood,
winter brought us joy...
We didn't feel the cold from the embers in the dwelling...
We didn't feel the frost that freezes the soul...
….
Today's winters…
ah, these winters…
They also freeze longings from mileages...
They freeze words, freeze memories...
they also freeze the marbles,
(where loves resting),
when I can’t put a flower
with whispered prayers,
like a VOLCANO VOICE,
THAT WAKES UP THE GODS.
Iliriana - from the book “ALIVE AND DEAD”, which will never be published...
SHQIP
Iliriana Sulkuqi
KUR TË IKI…: -
Kur të iki…,
Mos e lajmëroni Botën…
Ajo ka “halle” të mëdha…
Gdhin mbi harta vdekjeprurëse…-
Në mëngjes … qajmë fëmijët e pa faj…
Qajmë për Nënat pa djepe ninullash …
QAJMË për Nënat e pa krahë…
…
Kur të iki…,
Mos e lajmëroni Botën e shëmtuar,
por vetëm nënën time (në pritje),
të më bëjë pak vend pranë saj,
si bijën, që koha e bombardoi me dhimbje…
DIMRAT…
Mbaj mend nga fëmijëria ime,
dimri na sillte gëzim…
S’e ndjenim të ftohtin nga prushi në vatër…
S’e ndjenim ngricën që shpirtin ta ngrin…
….
Dimrat e SOTËM…
ah, këto dimra…
Ngrijnë edhe mallet nga largësitë…
Ngrijnë fjalët, ngrijnë kujtimet…
Ngrijnë dhe mermerët
(ku prehen dashuritë),
kur s’i vendos një lule,
me pëshpëritje lutjesh,
si një ZË I VULLKANTË,
QË ZGJON PERËNDITË.
iliriana- nga Libri “ GJALLË DHE VDEKUR”, që nuk do të botohet asnjëherë…
