KU TA GJEJ ZOGUN E HUMBUR

Adem Zaplluzha

I shtrij duart lartësive të paanë

I shtrij në drejtim të erës

Nga gjoksi i hënës

Pikojnë yjet

Pikojnë tok me dhembjet e shirave

Këtu në këtë shesh abstrakt

Nuk ishte askush

Kur na i dhunuan ëndrrat

Nga degët e thyera të gështenjave

Marrëzisht shkundeshin trishtimet

Shikoj kot te një drejtim asnjanës

Shikoj dizgjinët e këputur të qiellit

Vrapin e kuajve të egër

Nga syri i tretë i hënës

Derdhen lumenjtë e fëmijërisë

Ku ta gjej zogun e humbur

Po atë zog

Që i lëshoi perdet e errëta të teatrove

I lëshoi tërë trishtim

Kur përjetuam epideminë e fruthit

Comments