Kërkojnë fole dallëndyshet

Kërkojnë fole dallëndyshet

Fatmir Terziu

Të përhumbura

akoma janë të njëjtat hije perle si qielli im

të njëjtat urtësi si bletët e trëndafilave në maj

po ato piklat e vesës çukiten me sqep

të përhumbura nga unë

mendoj se mbase

ende jam në gjumë. Më zgjuat

duhet të kisha ardhur në shtëpi më herët

tani po mendoj se mbase, foleja nuk jam unë

nuk mund t'i përkas për një kohë të gjatë

por këtu unë qëndroj në karantinë si të tjerët

këtu unë banoj dhe asnjë lot nuk do të më kthejë,

të jem foleja juaj.

Unë jam e njëjta hije gri si qielli i huaj

jam njësoj si shiu që sillni mbi lulet

i përhumbur nga Ju

koha mund të jetë pluhurosur në lëkurën time

akoma është pranverë këtu,

si qielli është edhe qyteti

kështu që unë jam në tokë

pra jam edhe në brigje deti,

kështu që unë jam në pemë

kështu që unë jam i përhumbur pa Ju,

mos u lodhni të më gjeni,

unë jam akoma aq i përhumbur

nga Ju këtu.

Po Ju ku jeni strukur?

Po Ju prisni, prisni të bekojmë folenë e duhur.