Gruaja kujton
se dikur bënte pjesë
në një familje gjirafash.
Lëkura e tyre e ngrohtë
e piqte ajrin si tjegull.
Fuqia e gjirafave qëndronte te qafa,
qafa e gjatë dhe muskuloze.
Vuajtja e tyre ishte po qafa,
përkulja mbi drurët tropikalë, të shkurtër.
Peizazhi u fshi një ditë,
u fshinë kokat, gjunjët delikatë, kurrizet pullalie,
mbetën vetëm qafat, qafa e pjerrët e gjirafës
e hutuar midis fletës së bardhë
si shkallë lëvizëse aeroportesh
që tërhiqet ngathët mbi pistën e lagësht
pas ikjes së avionit.
