GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ
(Gabriel Garsia Markez i njohur edhe si Gabo), shkrimtari i njohur kolumbian lindi më 6 mars të vitit 1927 në Aracataca, një fshat i vogël pranë maleve të Karaibeve kolumbiane dhe vdiq më 17 prill 2014. Ai ishte djali i Gabriel Eligio García dhe Luisa Santiaga Márquez Iguarán.
DO T’I VLERËSOJA GJËRAT JO PËR ATO
QË IA VLEJNË
Do t’i vlerësoja gjërat jo për ato që ia vlejnë, por për ato që nënkuptojnë.
Do flija pak, do ëndërroja më shumë.
E di që për çdo minutë mbyllim sytë
humbasim 60 sekonda dritë çokollate.
Nëse Zoti më dha një copëz të jetës,
veshur me rroba të thjeshta, do të shtrihesha në diell
dhe do ta lija jo vetëm trupin tim të zhveshur
por edhe shpirti im.
Zoti im, nëse do të kisha një zemër, do ta shkruaja urrejtjen time mbi akull
dhe do të prisja që dielli të lindte.
Unë do të pikturoja yjet me një ëndërr të Van Goghut.
me një poezi të Benedettit, një këngë nga të Serrat
do të ishte serenata ime deri në Hënë.
Do t’i lagja trëndafilat me lotët e mi
të ndieja dhimbjen e gjembave
dhe puthje rubin e petals.
Zoti im, nëse do të kisha ende një copëz të jetës
Nuk do ta linja një ditë të vetme
pa u thënë njerëzve që i dua, i dua njerëzit.
Unë do të bindja çdo burrë dhe çdo grua
të cilët janë të preferuarit e mi
dhe do të jetoja në dashuri me dashuri.
Dhe do t'u tregoja burrave se sa të gabuar janë
kur mendojnë se ndalojnë së dashuruari
kur plaken pa e ditur se plaken
kur pushojnë së dashuruari.
Do t'i jepja çdo fëmije krahë
por do ta lija që të mësonte të fluturonte vetëm.
Të vjetrit do t’i mësoja atë vdekje
që nuk vjen me pleqëri por me harresë.
Kam mësuar shumë gjëra nga ju, nga burrat ...
Mësova se të gjithë në botë
ata duan të jetojnë në majë të malit
pa e ditur atë se lumturia e vërtetë
është mënyra sesi ngjitesh në shpatin.
Mësova se kur një fëmijë prek,
për herë të parë, me grushtin e tij të vogël,
gishti i babait të tij do ta mbajë atë të
burgosur përgjithmonë.
Mësova se një burrë
ka të drejtë të shikojë një burrë tjetër
nga lart poshtë, vetëm kur e ndihmon që ai të ngrihet.
Ka shumë gjëra që unë i kam qenë në gjendje t'i mësoja nga ju
por me të vërtetë nuk do të më ndihmojë shumë
sepse kur të shikojnë në këtë valixhen time,
për fat të keq do të vdes.
NËSE NJË DITË DO TË KESH DËSHIRË TË QASH
Nëse një ditë do të kesh dëshirë të qash, telefonomë:
Nuk premtoj të të bëj të qeshësh por mund
të qaj me ty
Nëse një ditë do mund të ikësh,
mos hezito të më telefononosh:
Unë nuk të premtoj të kërkoj të qëndrosh,
por mund të vi me ty ...
Nëse një ditë nuk do të flasësh me askënd:
më telefono: do të heshtim ...
Por nëse një ditë ti më telefonon
dhe unë s'të përgjigjem,
eja duke vrapuar tek unë:
sepse sigurisht do të kem nevojë për ty !.
Përktheu: Faslli Haliti
