Dhe ja 5 poezi të tjera për miqtë dhe dashamirësit e mi

Dhe ja 5 poezi të tjera për miqtë dhe dashamirësit e mi.

Nga Fatmir Terziu

1. Dykohësi

Dhe Hëna na zbriti në sofër.

Nuk donim ta besonim,

shkrihej si përrallat e sajuara për kohën

e buka përsonazhi kryesor i ëndrrave që shikonim

habiti Botën.

Sot i jemi mësyrë Diellit për ta ngrënë

pafund grykës të paparë

sikurse vetëm tokësorët e dinë

në një garë

për t'ia vjedhur energjinë.

2. Në pakohë

Kohërat i kemi shtrydhur fort

lotë që derdhen në makete bronxi

të lindim herronj.

Sa lotë ka zbrazur Qielli për ne këtu në çdo kohë?!

Nëse do të formatonte sikurse ne makete

do të kishte vetëm herronj në Tokë.

3. Përtej kohës

Dielli më sheh në sy. Unë

nuk e shoh dot në syrin e tij.

Dielli sheh dhe di gjithçka…

përtej kohës

qindra rreze ndriçojnë mendimet e mia

në këtë mjedis

rrënjët zhbirojnë në zorrët e tokës

të ngatërruar në barërat e lidhura të vetmisë.

4. Në kohë

Ime shoqe veshi një pallto të re

u largua për në shkollë jo si ngahera

ndërsa gjethet binin me rrokullisje,

shtatë e mëngjesit: një kohë për rroba të tjera.

Shtatë e mëngjesit dukej shumë si shtatë e pasdites.

Në trotuar kishte gjethe.

Në mjegull, brenda turbullirës, ishte një udhë

ku ecte ime shoqe.

Shkundja e një peme ishte tamam si një njeri që zhvishet në vapë.

Në të djathtë,

vrapi i një makine luksoze linte një flurudhë të gjatë,

si një makinë e ngritur për vrap.

Kur gumëzhinte trotuari, në të majtë

mjegulla bënte më tutje një çap

ngjyhej si kalimtari.

Në kohë. Asnjë gjë nuk është njësoj.

Vetëm në atë kohë,

fryma ime përsëriti frymërat e tufës.

Shtatë e mëngjesit. Vrapova.

duke veshur kostumin e mjegullës.

5. Jashtë kohës

Mbrëmë llampa u mbush me flutura të bardha

duke fluturuar në çifte

ndërsa spikerja në ekran fliste për çmimin e energjisë

më kujtuan ardhjet e tyre të djeshmen,

më e pranishme se e tashmja

deri nesër,

ose deri disa kohë kur të kthehet dhe e ardhmja

bëhet e kaluar në llampën e ndezur me lotët rreth syve

nga halli i vizitës së tyre

tek shtëpia.

Unë jam përsëri një djalë,

tani në të pesëdhjetat e mia…