Bëhu si lulet…
Një herë një vajzë e re, e bukur, erdhi tek një e urtë, e mërzitur dhe me lot në sy.
„Nuk mund ta shtyj më, mjeshtër...“, qau dhe tregoi me dënesë ajo. - Jam shumë e zhgënjyer me njerëzit. Mundohem të jem gjithmonë e sjellshme dhe e mirë me ta, mundohem të ndihmoj me aq sa mundem... Nuk ofendoj askënd. E megjithatë nuk marr asnjë grimë mirënjohje dhe respekt. Përkundrazi, ata më tallin, më shajnë dhe ndonjëherë më armiqësojnë hapur. Më trego çfarë të bëj.“
Mjeshtri u mendua pak dhe tha:
- A mund tw zhvishesh lakuriq dhe tw ecwsh rrugëve?
– Por kjo është çmenduri! - u indinjua vajza. - Dhe si do të më ndihmojë kjo? Përveçse fyerje më shumë.
Pastaj i urti hapi derën dhe vendosi një pasqyrë në tryezë.
„E shihni?,“ tha ai, „ju mendoni se është çmenduri të tregosh trupin tënd të zhveshur para të gjithëve dhe në të njëjtën kohë të ecësh me shpirt lakuriq. Është e hapur si ajo derë dhe kushdo mund të hyjë në jetën tuaj. Pra wshtw turp dhe vwrtet çmenduri. Nga ana tjetër, njerëzit shikojnë në shpirtin tuaj si një pasqyrë - pavarësisht nga virtytet tuaja, ata shohin veset e tyre të pasqyruara. Dhe kjo është arsyeja pse ata përpiqen të shpifin, poshtërojnë dhe lëndojnë. Një person i egër është gjithmonë në armiqësi me ata që janë më të mirë se ai - së pari, sepse ai nuk dëshiron të pranojë se dikush është më i mirë, dhe së dyti, sepse ai nuk dëshiron të ndryshojë.
- Mirë, por çfarë duhet të bëj? – pyeti vajza.
- Eja, do të të tregoj kopshtin tim.
Aty i urti vazhdoi:
– Shumë njerëz janë hipokritë dhe të rremë dhe abuzojnë me virtytet e të tjerëve. Pra, mos e zhvesh shpirtin kaq lehtë. Tregohu e mençur dhe e durueshme dhe zbulo pak nga pak cilësitë e tua, ndërsa njeh personin përballë teje.
Ajo gati po pwrhumbej duke e dwgjuar. Ai vazhdonte…
-Ja, shikoni lulet në kopshtin tim. Ata i hapin sythat gradualisht kur dikush kujdeset për ta dhe i ujit. Dhe bukurinë e tyre e ndajnë me ata që kanë sy e zemër për të. Dhe njerëzit që këpusin lulet e tyre dhe i shkelin me këmbë, nuk prekin kurrë aromën dhe bukurinë e tyre. Bëhu si lulet. Zbuloni bukurinë e zemrës suaj ngadalë dhe me kujdes. Dhe vetëm për ata që mund ta vlerësojnë atë.
Shpirti i njeriut është një gjë e mrekullueshme - askush nuk e di ku është, por të gjithë e dinë se si dhemb.
