Arratisja e ëndrrës

Artur Shemaj

Humbi hingëllima jote, Trokthi i revanit tënd u tret, Gjurmë gjysmëhene në mote, Mbetur në livadhin e shkretë

Fytyrën tënde tërfili ermonë, Jelet e bardha davariten me retë, Mugëllima e agimit drithëron Tej ku mikja të pretë.

Ku u arratis ëndrra jote?! Në cilin pyll fshehur u kumbis?! Herë fllad herë erë shqote, Të ngre lartë e të vidhis.

Ishte ajo bashkë me ty, Kaq e dlirë ,kaq e përkorë, Tani më shfaqen ata sy, Si yje rënë mbi dëborë...

ZJARRI

Shkrumbi dëshirave Shpesh na kallzon zjarrin që u dogjëm ne. Klithmat e vjetra të tokës dëftejnë malin Që ngrihet me krye mbi re. Vrapojmë të kapim Zjarrin e shuar Me gjuhët e fllakëve pa fikje Në qetësinë e shkrumbit truar Që plehëron tokën e ëndrrave biblike...