Ça ishte ba në ate odë burrash,
ça kishin kuvendue nën mustaqe
n’shilte ulun
veshun n’benevreke t’bardha,
tue koll
e tue vjell tym
tue shkund pluhnin e vetllave
tue pi kafe të idhta
e tue pleqnue:
për hekrat e thyme
t’mbetuna gërmadhë
n’gojë të kështjellave,
për kryt e burrit
hedhur n’uj t’vluem
për rrashtën e ballit
mbetun dekor
në orendi t’hasmit.
Përse u nxi pleqnari
përse u dogj për s’gjalli,
gjaku i mpiksur
mbetun n’damar
e ftyra nji pllom
kur blasfemoi para burrnisë
e qau
e përplasi kryt n’mure të bardha
për tempujt e mbetun n’çengel
për kalorsin fisnik e shpirt rrënuem
për atdheun mbetun n’çengel.