Zilja e fundit

Nga Petrit Malushi

Ikin vitet

Mes auditorëve të ngarkuar

Njëri pas tjetrit vitet shkollorë

Si fletë ditari të plotësuar

Kapur, ecin dorë për dorë.

Fillim e fund shtrirë e zgjatur

Mbi dy kalendarë, javë e muaj.

Brazda dijesh brezave hapur,

Mbresa, kujtime, fol e shkruaj...

Por çasti i ndarjes një ditë vjen !

Gëzimpërzënë, dëshiravrarë

Këputja e lidhjes brenda të bren.

Tashmë kujto ç’ka ikur e ngjarë !

Zilja e fundit

E ëmbla zile, sot

E trishtë m´u duke !

Trin-tringun ta dëgjova

Për të fundit herë…

I përhumbur !

Do më mungoni ;

Ti, të dashurit nxënës,

E shtrenjta shkollë,

Kolege e kolegë...

Përgjithmonë !

“Përshëndetu !…”

Mosha e tretë,

Vitet më thonë…

Përlotem dhe...

Bindem pa kthim !

    100
    0