PËRSE U MËRZIT GJYSHJA?
Këtë verë si çdo herë
Në vendlindje si përherë
Erdhi Drini me pushime
Ghysh'rit pritur me ledhatime
Ardhur Xhoni nga Anglia
Edhe Kristi nga Greqia
Fluturuar Xhina nga Italia
Fole gëzimi gjithë shtëpia
Përkëdhel, ledhato gjyshja
Eh ç' na plasi xhelozia
"Gjyshja do më shumë Drinin
Me ne e humb durimin
Me atë flet gjërë e gjatë
Ne na ul bamje, sallatē
Kur kërkojm' sanduiç,
S' na dëgjon, s'na flet hiç"
Mamatë seç ranë në hall
Tek gjyshja a n' fëmi vallë
Ta kërkojnë këtë të keqe?!
Jooo, s'u shkoi mendja për vete.
Vranë mendjen, pleqëruan
E nga gjyshja u drejtuan
"Gjyshe, faji ësht' vetëm yni
Vrap mbas lekut, shok verbimi
Na u bë e lam mbas dore
Me fëmijtë të flasim shqip
Gjithë dita në punë na ik
Zgjidhja gjendet, mos u mërzit."
Qeshi gjyshja, si ndrit Hëna
Qumësht GJIRI e SHQIP, nëna
Na i dhuron me bujari
Gjysh e nip plot lumturi.
MOS M'I GJYKONI VARGJET
Poezitë e mia ngjajnë me palcën e drurit
Poezitë e mia i ngjajnë dhe gris' së gurit
Poezitë e mia ngjajnë edhe me gjethen
Humbur të gjelbrën, por jo jetën.
Poezitë e mia këndojnë për dashuritë
Thjesht ,njerëzisht, por gjithë dritë
Në poezitë e mia turfullojnë edhe stuhitë
Kur njeriu poshtërohet, vriten liritë
Poezive të mia mund t'u mungojnë ngjyrat
Por mos u mundoni t' u numuroni fytyrat.
Se kanë të vetmen një dhe jo të dytë
Si trupi me një zemër, paçka se ka dy sytë.
Poezi nê përmbledhjen e 5-të
"BLERIMI i AKULLIT"