Më lini pak vend, - ju lutem zotërinj!
Një copë vend të pastër si drita e diellit
Mos më pyesni për çfarë më duhet
As taksë mos më vendosni,
Është ligj i natyrës, e vetmja tapí e ligjëruar.
Hajt, s'po u'a fsheh
Më duhet për pak jastëk!
Të vë kokën kur të më dhembë
Të fshi lotin, kur të më dalë
Të mbuloj trupin kur të ndiej ftohtë
Të ngroh mallin kur të më marë.
Më lini pak vend, zotërinj
Një copëz, sa të mbjell një qiparis
E të më bëj hije mbi varr!
Ju lutem!
Një ditë, dhe juve, po aq vend
Po aq, do t'iu duhet!