E prita me ato që ka shtëpia:
Pak djath, dy vezë, tri kokrra ullinj,
Nuk mungoi në trapez as rakia,
Një shishe e ktheu vetëm ai.
Më e bukura është që e mbushte gotën vetë,
Piu sa nisi prej qejfit të qajë,
Kur iku takoi një njeri në qytet,
I tha për mua: më dehu maskarai.