ZGJOHU VETËM SOT!

ZGJOHU!

ZGJOHU VETËM SOT! Një lutje për ty që mbylle sytë të Premten e Zezë! Ishte , është dhe do mbetet ditë e shenjtë , ditë që jetojmë dhimbjen e kryqëzimit të KRISHTIT, dhimbje që do më shoqërojë deri në të fundit frymëmarrje . Aristidhi im, Aristidhi i dashur ! Nuk vura fijongon e zezë se nuk dua të besoj qê ti nuk je këtu , këtu pranë meje.. Ti nuk doje zi, doje që unë të buzëqeshja si gjithmonë , të mos derdhja lot trishtimi , të ngjaja me lulet e kopështit .. Ato lule që ti i mbillje vetëm për mua ..lule që m'i bëje suprizë sa herë që kthehesha nga ndonjë udhëtim i largët . I mbolla këtë pranverë pa ty ,i vadita me lotin per ty, çeli trëndafili i parë,por ti për çudi këtë herë nuk e këpute të ma dhuroje si çdo vit, nuk i ndjeva aromën , nuk e vura nē vazo , nuk e zbukurova tavolinën e kopështit . E shoh çdo ditë sikur në të , të shoh TY ! Dhimbja nuk njeh moshë e ajo sot po shkruan për ty , të lutet : ZGJOHU! Zgjohu sot e lexo këto rreshta e jeto pak çaste me mua , të nervozohemi si dikur , të kuvendojmë në oborr, të thërrasish: DINA ! Kafen !! Kam mall per ty qe vjen e iken neper enderra..... Kujtimet jetojnë në çdo pëllëmbë të shtëpisë ,në çdo gjë që ka dorën tënde , emrin tënd , në çdo petale lulesh, në sytê e fqinjëve , në zemrat e fëmijëve qē ti i konsiderove FËMIJËT E TU ! Qajnë e të kërkojnë , por i ngushëlloj : Gjyshi më i mirë në botë fle aty ku flenë PERËNDITË ! Ky ishe ti , ndaj dhe zoti të mori pranë në ditën më tē shenjtë ! Fjala për ty nuk mbaron, as loti nuk më thahet .. Dua vetëm të të falenderoj përsa bëre për mua , pērsa mendove për mua edhe pas largimit tënd fizik ! Pi ujë në emrin tënd dhe uji nuk shterron në shenjë kujtimi e respekti për ty ! Mos harro : NE NUK U NDAMË KËTU ,i përjetëshmi im!