POEZI NGA MYSLIM MASKA
RRUGË TË MBARË
Ku shkon kështu si i verbër,
Di ku po shkel,
E di se ç’le pas, di gjë ç’do të gjesh?
Kush do t’i pijë qelqet me verë?
Ike se të pëlqen ajo që s’e njeh?
E di se rruga është jashtëzakonisht e gjatë,
Prapëseprapë ti ike…
As yt bir,
As im bir,
Miliona djem e vajza s’pyesin fare!
Siç s’do t’ia dijë fara për plisat e fortë,
Gjakoset për vdekje gjersa mbin.
S’do t’ia dijë as mali miljarda ton
Që dridhet prej tërmetit të bëhet tjetër mal.
Ndoshta DRITA tjetër qënka e magjishme…
Nëse kështu është,
Qelqet me verë t’i pimë:
Rrugë të mbarë, o udhëtar,
Që shkel dhe mbi GREMINA…
VETËM QAVA…
Kur vrava veten,
Në të qintën e sekondës më pas,
U bëra Pishman!
Por, s’e riktheva dot jetën,
VETËM QAVA…
28 -5 - 2022
BOTA ËSHTË PAFUND
C’është kjo dhimbje madhe
Që vjen për së thelli?
Engjëj dhe shenjtë më marrin për dore…
Ecim, po ku shkojmë?
Bota është pafund…
Sa e puthim vdesim,
S’dimë në qajmë a qeshim…
Nder per mua angazhimi dhe vleresimi i poezive te mia nga krijues dinjitoze si z. K. Gjergji dhe
N. Abilekaj. Suksese ne kriijimtarine tuaj.
Me shume respekt, M. Maska, Athine.
Pus fryme është Myslim Maska. I freskët përherë.
Tre "prodhime" të shkëlqyera nga "argjendaria" poetike myslimiane. Do veçoja të parën, e cila më ngjan me anijet ku prijnë uliksët e detarët e famshëm të zbulimeve të mëdha. Është në natyrën e njeriut, aq më tepër në kohën moderne, eksplorimi dhe pushtimi i botërave të reja, kërkimi i më të mirës dhe aventurës pa pyetur për rreziqet. Dhe kjo kurrë s'do të ndalë, ashtu siç e thotë edhe mesazhi që përcjellë kjo poezi e goditur, e cila është njëkohsisht shprehëse e vetë dramës tonë.
Shumë përgëzlme i dashur mik! Përqafime, K.Gjergji.