-Serenadë në bosh-
Tokë trokë, Tokë kot Vështron lart që nga ballkoni Me sy karafilash të kuq, Serenadën që shkon huq.
Tokë koti. Prej qëmoti, Pa kufi e pa tapi... Dhé i zi nëpër saksi.
Lulet vetë s’këputen dot, Për atë që lutet poshtë!
... Në ç’aromë je fshehur Ti?!
Në mungesë të asaj dore, Qielli shkund petale bore.
Xing.
Poezi cerebrale. Më pëlqeu. / Xing.