TEATRI I JETËS

Thanas Borodani

Kushtuar artistit dhe autorit të mirënjohur të Elbasanit, Thanas Borodani, në pesë vjetorin e ndarjes nga jeta)

Fatmir Terziu

Vendos peshën e lojës,

që është e lidhur me fjalë në kyçin e yllësisë tuaj,

aty ku tani tiklon memorja.

Nuk është pse je Lart, nuk është pse e kishe në gjak, nuk është nëse arrin të luash prapë.

Karuseli vazhdon të rrotullohet vetë;

edhe pse nuk mbetet të jetë lloji më i drejtë,

megjithëse, ai ka nevojë të jetë.

Nuk është pse je larg, nuk është pse e kishe në gjak, nuk është nëse arrin të luash prapë e prapë.

Teatri i jetës vazhdon me një akt, me aktin e vet - a do të interpretoni?

Teatri i jetës vazhdon pjesën e tij. Ne kemi ardhur vetëm për lojën tënde.

„Rrethimi i Bardhë“,

„Udha e Zavalinajve“;

memorjet dhe trazimet prapë,

një lot i çrregullt dhe i verbër.

Nuk është nëse je pranë, nuk është të jesh në Fjalë, nuk është nëse arrin të luash prapë, prapë dhe prapë.

Një përkorje e vetme e gjallë,

e thekur jo rastësisht,

ku mund të rishfaqej vallë?

Nuk është nëse je aty, nuk është pse jemi pa ty, nuk është nëse arrin të na argëtosh prapë.

Teatri i jetës vazhdon me një akt të vet - a do të interpretoni?

Teatri i jetës vazhdon pjesën e tij. Ne e trazuam „Skampa“-n vetëm për memorjen tënde.

Teatri i jetës vazhdon një akt prej aktit të tij – Ju ende interpretoni

Teatri i jetës është në kujtime, memorje, fotografi. Ti je me ne, ne jemi me Ty.

Të gjejmë zgjimin për të kuruar heshtjen në këtë rrëmujë.

Teatri i jetës vazhdon shfaqjen e saj - dhe ju jeni ylli i paqtë i aktrimit.